Η δημιουργός του θρυλικού Φεστιβάλ του Άργους εγκαινιάζει το site-specific πρότζεκτ «ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΟΠΟΣ, Πελοπόννησος / Άργος-Μυκήνες» (3-9/7 ), ενεργοποιώντας τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και τα εγκαταλειμμένα εργοστάσια της περιοχής με πολύ ιδιαίτερες καλλιτεχνικές δράσεις και ελεύθερη είσοδο.
Διακεκριμένη θεατρολόγος και κριτι
κός, πολυταξιδεμένη στα διεθνή φεστιβάλ του κόσμου, κάτοικος Γερμανίας τα τελευταία χρόνια… Τι σας έκανε να επιστρέψετε στην Πελοπόννησο 20 περίπου χρόνια μετά την επιτυχημένη πορεία του Φεστιβάλ Άργους; Επιστρέφω, όχι για να πιάσω το νήμα του παλαιού Φεστιβάλ Άργους με σκοπό την αναβίωση ή μια συνέχεια. Ο χρόνος που μεσολάβησε είναι μεγάλος και ο περίγυρος έχει ριζικά αλλάξει. Επιστρέφω στην Αργολίδα και την Πελοπόννησο με τον «Διεθνή Τόπο», γιατί ο τόπος παραμένει μια αστείρευτη κοιτίδα πολιτισμού με εκθαμβωτικές τοποθεσίες που με καλούν για έναν επαναπροσδιορισμό του εγχειρήματος με διεθνική και αναπτυξιακή κατεύθυνση.
Οι αρχαίοι μύθοι, τα βιομηχανικά μνημεία, οι κάτοικοι της περιοχής, οι σύγχρονοι εικαστικοί, συνθέτες και περφόρμερ: πώς συνδυάζονται όλα αυτά στο «Διεθνής Τόπος»; Ποιο είναι το κεντρικό σκεπτικό; Κεντρικό σκεπτικό είναι η ιδέα της αρχαιολογικής εκσκαφής με την μεταφορική έννοια του όρου. Το genius loci, το πνεύμα των τόπων που ήταν και την δεκαετία του 90’ θεματική και κινητήριος μοχλός, εξακολουθεί να μας παρέχει ένα κλειδί για να δούμε πως η Σήμερον μπορεί να υπάρχει ως Αύριο και ως Χθες.
Συστήστε μας εν συντομία τους καλλιτέχνες που επιλέξατε για την πρώτη αυτή χρονιά του πρότζεκτ. Είναι καλλιτέχνες, όπως ο πιανίστας Στέφανος Θωμόπουλος και ο συνθέτης Παναγιώτης Βελιανίτης που οπωσδήποτε συνδέονται με τις δημιουργίες του Ξενάκη. Η χορεύτρια Μαριάννα Καβαλλιεράτου ταιριάζει με την κίνηση και την έκφρασή της, στο ιερατικό τοπίο των Μυκηνών. Για να εξετάσουμε την ιδέα του Υψηλού χρειαστήκαμε στο Αρχαίο Θέατρο του Άργους τη φωνή της εκλεκτής σοπράνο Τζούλιας Σουγλάκου και την οξυδερκή, όσο και παιγνιώδη διάλεξη - περφόρμανς του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Ευκλείδη. Οι εικαστικοί καλλιτέχνες Άρτεμις Αλκαλάη, Έρη Δημητριάδη, Δημήτρης Μεράντζας, Ειρήνη Μπαζάρα, Μάχη Ξενάκη, Αλίκη Παππά, Νατάσσα Πουλαντζά, Νίκος Σεπετζόγλου, Βουβούλα Σκούρα, Σωκράτης Φατούρος, Θοδωρής Χρυσικός μετέχουν με εγκαταστάσεις, έργα μικτής τεχνικής, φωτογραφίες στην Αργολική Industriale που ζωντανεύει το εργοστάσιο ΡΕΑ. Το εργοστάσιο αυτό μαζί με ένα άλλο, το εργοστάσιο Πελαργός της Νέας Κίου μετατρέπονται για τις εργαστηριακές πρακτικές σε χώρους πειράματος και έρευνας.
Δεν έχετε συμπεριλάβει κάποια θεατρική παράσταση με την τυπική έννοια του όρου… Γιατί; Γιατί παραστάσεις με την τυπική έννοια του όρου παρουσιάζονται ανελλιπώς σε πολλούς χώρους ακόμα και στα αρχαία θέατρα. Ο «Διεθνής Τόπος» προτιμάει την εξαίρεση από τον κανόνα.
Ποιος είναι για εσάς ο ιδανικός θεατής-παραλήπτης του «Διεθνής Τόπος»; Αυτός που επιθυμεί να βγει για λίγο από τις συνήθειες και τα στερεότυπα. Αυτός που έχει περιέργεια, αλλά και είναι έτοιμος να παρακολουθήσει κάτι το διαφορετικό με προσοχή.
Πέρα από τη φετινή πιλοτική χρονιά, υπάρχει ένας ορίζοντας επταετίας για το πρότζεκτ, με στόχο τη συνέχισή του σε ένα δίκτυο εγκαταλειμμένων βιομηχανικών μνημείων από την Κύπρο μέχρι την Πολωνία και από τη Γερμανία μέχρι την Ρουμανία. Ποια είναι τα σχέδιά σας; Μακροχρόνια διεθνικά προγράμματα με εύρος και εμβέλεια δεν εξαρτώνται από τα σχέδια ενός ανθρώπου. Απαιτούν συλλογικότητα και κοινή προσπάθεια. Σοβαρές υποδομές, συνέπεια και αίσθημα ευθύνης. Σχέδιο μου είναι η εξασφάλιση αυτών των προδιαγραφών.
Τι δεν ξεχνάτε ποτέ από την εμπειρία σας στο Φεστιβάλ Άργους το ’90; Την ενθουσιώδη ένταξη όλων των καλλιτεχνών σε μια «δραματουργία των χώρων». Λειτούργησαν σαν να ήταν το Φεστιβάλ Άργους υπόθεση του καθενός και συγχρόνως κοινή υπόθεση.
Παρακολουθείτε συστηματικά θέατρο από τη δεκαετία του ‘70. Ο σύζυγός σας (σημ. ο Γερμανός θεατρολόγος Χανς Τις Λέμαν ) είναι, επίσης, ένας από τους κορυφαίους θεωρητικούς του θεάτρου. Είμαι πολύ περίεργη: τι συζητάτε μεταξύ σας για την πορεία του θεάτρου; Ποιες τάσεις διακρίνετε να ξεχωρίζουν στην Ελλάδα ή/και το εξωτερικό; Ποιο θέαμα σας συνεπήρε τελευταία; Καθώς συζητάμε δεν είναι λίγες οι φορές που διαφωνούμε με παραγωγικό τρόπο. Συμπίπτουμε πάντως στην διαπίστωση ότι όσο περισσότερο θέατρο βλέπουμε στις διάφορες χώρες, τόσο λιγότερο μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποιες τάσεις και να βρούμε γι αυτές έναν κοινό παρανομαστή. Ο όρος μεταδραματικό θέατρο παραμένει ως όρος ομπρέλα χρήσιμος για πολύ διαφορετικές αναζητήσεις σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτό που με συνεπαίρνει δεν είναι το ένα ή το άλλο θέαμα, αλλά το να παρακολουθώ με την «τέχνη του θεατή» πώς το θέατρο ανοίγεται χωρίς δεσμεύσεις και όρια προς την κοινωνία, τις τεχνολογίες, τις επιστήμες, τις λογοτεχνίες, τις άλλες τέχνες.
Σύλληψη-Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Ελένη Βαροπούλου
Συντονισμός: Oρσία Σοφρά, Σταυρούλα Κατσιαμπούλα
Φωτογραφίες: Πλάτων Ριβέλλης
Ηχητική Υποστήριξη, Φωτισμοί: Xρήστος Τόλης, Κυριάκος Νικολόπουλος.
Συντονισμός: Oρσία Σοφρά, Σταυρούλα Κατσιαμπούλα
Φωτογραφίες: Πλάτων Ριβέλλης
Ηχητική Υποστήριξη, Φωτισμοί: Xρήστος Τόλης, Κυριάκος Νικολόπουλος.
Οργάνωση: Περιφέρεια Πελοποννήσου-Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας με τη συνεργασία του Δήμου Ναυπλίου και της Ένωσης Αγροτών Συνεταίρων Αργολίδας "Ρέα".
Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις του project είναι ελεύθερη, ενώ για τη μεταφορά των θεατών από το χώρο των Μυκηνών στο Αρχαίο Θέατρο Άργους, θα διατίθεται πούλμαν. Δωρεάν μεταφορά με πούλμαν από την Πλατεία Καραϊσκάκη. Αναχώρηση: Παρασκευή 7 Ιουλίου ώρα 16.30 και επιστροφή αυθημερόν μετά τη λήξη.
Πιο αναλυτικά, δείτε όλο το πρόγραμμα του «ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΟΠΟΣ», Πελοπόννησος / Άργος-Μυκήνες στο https://www.facebook.com/DIETHNISTOPOS/
