Ερημοποίηση και επισιτιστική ασφάλεια: Δικαίωμα στην τροφή ή δικαίωμα στη γη;

Mitsos Kodelas:

Κάτι λογικό, γι’αυτό και αιρετικό, στους καιρούς που η λέξη «ανάπτυξη» υπαγορεύεται όχι από έναν βιώσιμο και αξιοβίωτο σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες του τόπου, αλλά από τους κάθε λογής επενδυτές που αντιμετωπίζουν την χώρα ως οικόπεδο με θέα και τους υπουργούς/πρωθυπουργούς που λειτουργούν ως πλασιέ και κτηματομεσίτες.

Η καθηγήτρια στο τμήμα Γεωργαφίας, Ελένη Καπετανάκη-Μπριασούλη, συνδέει την επισιτιστική ασφάλεια με την ερημοποίηση της γης (βασικός συντελεστής παραγωγής), με τις χρήσεις γης και τον δημόσιο χωρικό σχεδιασμό, ο οποίος σήμερα:
«εστιάζει στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και στην επιλεκτική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Προκρίνει μεγάλης κλίμακας έργα ΑΠΕ, συχνά επιστρατεύοντας αναγκαστικές απαλλοτριώσεις γης, αδιαφορώντας για (α) τη συνεπαγόμενη σημαντική υποβάθμιση γης και οικοσυστημάτων που αναιρεί όποιο όφελος μείωσης αερίων θερμοκηπίου υπόσχονται και (β) τη συμβολή της αειφορικής διαχείρισης γης τόσο στον κλιματικό όσο και στο στόχο προστασίας γεωργικής γης και φυσικού κεφαλαίου για εξασφάλιση επισιτιστικής ασφάλειας.»

και καταλήγει στο ότι:
«Στο Ανθρωπόκαινο, οι άνθρωποι διέρρηξαν τους δεσμούς τους με την τροφό γη, σφιχτοδέθηκαν μέσω του διεθνούς εμπορίου και πίστεψαν στην παντοδυναμία της τεχνολογίας για την ικανοποίηση των αναγκών τους.
Έφτασε ένας ιός να απειλήσει τη βασική ανάγκη, την τροφή, και να αποκαλύψει εξαρτήσεις, στρεβλές πολιτικές προτεραιότητες και μεροληπτικές πολιτικές αποφάσεις".
Ολόκληρο το άρθρο: https://edromos.gr/erimopoiisi-kai-episitistiki-asfaleia-d…/