Κανείς δε γνωρίζει τα
υλικά που καίγονται και τις διοξίνες που εκλύουν στην ατμόσφαιρα.
Για μια ακόμα φορά καίγεται ανεξέλεγκτα και «ύποπτα» η
τεράστια χωματερή του Δήμου Άργους –Μυκηνών. Επειδή από χθες βράδυ κάποιοι
προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι μερικά κλαδιά που καίγονται, η αποπνικτική
αλήθεια φαίνεται στον ουρανό. Για μια ακόμα φορά καίγεται ο χώρος γύρω από την
τεράστια χωματερή του Δήμου Άργους –Μυκηνών στα Γκριμάρια.
Αυτή, στην οποία η σημερινή Δημοτική Αρχή έχει προσθέσει
αρκετούς ορόφους από τότε που την παρέλαβε πριν μια δεκαετία. Αυτή δίπλα στην
οποία χτίζει ένα «δήθεν εργοστάσιο», που δε μας λέει που θα πηγαίνει το
τεράστιο υπόλειμμα, γιατί προφανώς θα το προσθέτει στην χωματερή, μετατρέποντάς
την από την πολυκατοικία των Γκριμαριών στον Λόφο των Γκριμαριών.
Άλλωστε σήμερα που
περπατούσα στον δρόμο Δαλαμανάρα - Ν. Κίος ξεχώριζε ο όγκος του και κάπνιζε σαν
ηφαίστειο σε έκρηξη. Αυτή η περιβαλλοντική βόμβα βρίσκεται σε ευθεία μόλις λίγων
εκατοντάδων μέτρων από την πόλη του Άργους, από την Ν. Κίο και την Δαλαμανάρα
και κανείς δεν ξέρει τα τοξικά αέρια μέχρι που μεταφέρονται με τον αέρα.
Αυτή η περιβαλλοντική βόμβα μας κερνά αρκετές διοξίνες
καθημερινά και αυξάνει τις δόσεις, κάθε φορά που φλέγεται και δυστυχώς επί
Δημαρχίας Καμπόσου συχνά και ανεξέλεγκτα και σε «ύποπτες ημέρες».
Η όποια κουβέντα αυτοκριτικής και απολογητικής διάθεσης
φυσικά απουσιάζει από τους λαλίστατους και πολυγραφότατους της Δημοτικής Αρχής.
Τους καλούμε να αναλάβουν τις ευθύνες τους άμεσα.
Για να πάψει επιτέλους ο Δήμος Άργους – Μυκηνών να είναι
ένας από τους ελάχιστους δήμους στην χώρα που δεν γνωρίζει την λέξη ανακύκλωση.
Για να υπάρξει άμεσα σχεδιασμός και μελέτη για την ανάπλαση
της χωματερής όταν θα ξεκινήσει το έργο διαχείρισης των απορριμμάτων.
Για να βρεθεί η απαραίτητη χρηματοδότηση (πολλών
εκατομμυρίων ) για να γίνει η ανάπλαση.
Για να σταματήσουμε εμείς και τα παιδιά μας να αναπνέουμε
καρκίνο και αυτοί να μιλούν για μερικά κλαριά που καίγονται σε μια χωματερή που
βρήκαν από τους άλλους, ξεχνώντας ότι την χτίζουν εδώ και δέκα χρόνια.
Η ώρα της ευθύνης είναι μπροστά μας.
Ας εντάξουμε εδώ και τώρα το έργο στο πρόγραμμα «Αντώνης
Τρίτσης» ύψους 2,5 δις που μόλις ανακοινώθηκε για την αυτοδιοίκηση και είναι
επιλέξιμη δαπάνη. Εμείς θα είμαστε αρωγοί σε μια τέτοια προσπάθεια, όπως
είμαστε σθεναρά αντίθετοι στα παρακείμενα «εργοστάσια» που θα μεγαλώσουν την
χωματερή και το πρόβλημα. Εμείς θα είμαστε αρωγοί διότι τα τοξικά αέρια, οι
διοξίνες, ο καρκίνος και άλλες πολλές επιβαρύνσεις στη δημόσια υγεία δεν κάνουν
διαχωρισμούς.
Όπως έδειξε και η πρόσφατη εμπειρία της κοινωνίας μας από
τον κορονοϊό, η δημόσια υγεία δεν ασκείται με ντουντούκες και άσχετους μισθοφόρους
που δήθεν τρέχουν για όλα, αλλά με τους ειδικούς επιστήμονες , σχεδιασμό,
σύνεση και σοβαρότητα.
