Η περιοχή θεωρείται επικίνδυνη πια χωρίς να γνωρίζουμε προς το παρόν έναν αριθμό κρουσμάτων ανησυχητικό. Κοινώς η ζωή συνεχιζόταν κανονικά, και ξάφνου, σήμερα το μεσημέρι, οι πάντες πληροφορήθηκαν τον extra περιορισμό μετακινήσεων που θα υποστούν, μένοντας έκπληκτοι. Είναι όμως έτσι;
Φυσικά και δεν είναι.
Καθότι μεταξύ φημών και γεγονότων, μεταξύ κουτσομπολιών και ειδήσεων, όλοι και όλες γνωρίζουν, μεταδίδουν και αναμασούν κοινωνικά ήθη που οδηγούν τις κοινωνίες σε προβλήματα. Όπως το λεγόμενο κοινωνικό στίγμα.
Σε μικρές κοινωνίες η αρρώστια, η όποια αρρώστια, είναι κοινωνικό στίγμα. Ντροπή και όνειδος για την οικογένεια. Αυτή η πρωτόγονη κοινωνική αντίληψη οδηγεί κόσμο και κοσμάκη στην άρνηση της εξέτασης για τη νόσο. Στη χειρότερη περίπτωση ακόμα και στην απόκρυψή της εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Το κοινωνικό στίγμα είναι ιδιαίτερα έντονο στην περιοχή και αποτελεί φαινόμενο όχι απλά οπισθοδρόμησης αλλά μεσαιωνικής αντίληψης. Τις τελευταίες μέρες όλοι γνώριζαν πως τα κλιμάκια ελέγχου που εμφανίζονταν σε χωριά της Αργολίδας, εξέταζαν μόνο κάποιους πρόθυμους ενώ αρκετοί κρυβόντουσαν!
Άλλος ένας παράγοντας που προφανώς μετατρέπει την Αργολίδα σε κόκκινο πανί της νόσου Covid είναι η αγροτική ζωή. Όχι αυτή καθεαυτή αλλά η έλλειψη ενός οργανωμένου και συστηματικού ελέγχου των εργατών στην αγροτική ζωή. Φωνές και κριτικές υπήρχαν από την αρχή του φθινοπώρου που ξεκίνησε η αγροτική δραστηριότητα, πορτοκάλια, ελιές και τα σχετικά, αλλά τίποτα σοβαρό δεν έγινε. Και πως να γίνει άλλωστε αφού οι πάντες γνωρίζουν τα ποσοστά ανομίας που ισχύουν έτσι κι αλλιώς στο μάζεμα των καρπών. Μαύρη εργασία και άγιος ο θεός...Η παρανομία ακουμπά επίσης και τα εργοστάσια επεξεργασίας των καρπών με ελλιπείς ελέγχους στο συνωστισμό των εργατών.
Τέλος, η αδιαφορία. Κάντε μια ερώτηση στους γύρω σας. Πόσες περιπτώσεις ανθρώπων που διαγνώστηκαν με τη νόσο, είχαν υποψία για τη νόσο αλλά δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να προστατέψουν τους ανθρώπους γύρω τους, γνωρίζουν. Πόσοι ειρωνεύονταν την ασθένεια; Πόσοι και πόσες γελούσαν; Θα βρείτε αρκετούς που μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα. Και μάλλον το δημιούργησαν.
Έτσι η περιοχή, επαναπαύτηκε στα μη αποτελεσματικά και αντιφατικά μέτρα της κυβέρνησης, επαναπαύτηκε στα χαμηλά νούμερα των ελάχιστων ελέγχων και τεστ, προσπάθησε να βολέψει τις δουλειές της, αγροτικές και τουριστικές (το καλοκαιράκι), κλείνοντας το μάτι σε Μωυσήδες και λοιπούς Σωτήρες, και τώρα, η εξουσία που δεν δεχόταν κριτική τόσο καιρό, έρχεται να τιμωρήσει αυτόν τον πληθυσμό.
Όσοι νιώθουν αδικημένοι ως ευσυνείδητοι πολίτες (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές αρκετοί παραπονιούνται και νιώθουν υπερβολικά τα νέα μέτρα), απλά να σκεφτούν πως η κάθε κυβέρνηση και η κάθε εξουσία, σε περιόδους κρίσης λειτουργεί στρατιωτικά με όρους καψονιού.
Ένας κάνει τη μαλακία, όλοι την πληρώνουν. Η διαφορά είναι πως στην περίπτωση της Αργολίδας η μαλακία έχει γίνει από πολλούς περισσότερους.
Καλή καραντίνα.
