Ν. Λυγερός
Αν εξετάσουμε μόνο την επικαιρότητα στη Λιβύη δεν καταλαβαίνουμε το βάθος της όλης υπόθεσης. Δεν πρόκειται μόνο για μια τοπική αντιπαράθεση ή ακόμα κι ένας εμφύλιος πόλεμος. Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος στη Λιβύη είναι βαθιά θρησκευτικός με τη χειρότερή του έννοια. Αφού η βαρβαρότητα προσπαθεί να σβήσει κάθε διαφοροποίηση. Ο δογματισμός της Daesh προσπαθεί να αναδιπλωθεί στη Λιβύη, μετά την ήττα της στη Συρία και στο Ιράκ. Και σε αυτήν την προσπάθεια βλέπουμε ότι η Τουρκία λειτουργεί συμμαχικά γιατί και η ίδια πιστεύει σε αυτή τη βαρβαρότητα. Βέβαια ο δογματισμός υπάρχει σε όλες τις θρησκείες κι έχουμε την εντύπωση ότι επειδή είναι κοινό φαινόμενο ισχύει το ίδιο με τη Daesh. Όμως αυτή η τρομοκρατική οργάνωση έχει περάσει στο επόμενο στάδιο της βαρβαρότητας. Διότι δεν θέλει απλώς να μη δέχεται τις άλλες θρησκευτικές προσεγγίσεις όπως το κάνουν όλοι οι δογματικοί που αμφισβητούν και την πραγματικότητα όταν αυτή δεν ταιριάζει με το δόγμα τους, αλλά προσπαθεί να αφανίσει κάθε μορφή αντίστασης. Και σε αυτήν την πράξη βαρβαρότητας η Daesh ποντάρει στα χρήματα του Κατάρ και στις πολεμικές ενισχύσεις της Τουρκίας. Δεν αρκεί λοιπόν να παραμένουμε ουδέτεροι παρατηρητές σε αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στη Λιβύη. Πρέπει και εμείς να ξεπεράσουμε τους ενδοιασμούς μας και να υποστηρίξουμε πιο έμπρακτα τις δημοκρατικές θέσεις, αλλιώς αφήνουμε την Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της λόγω νοσταλγίας της δύναμης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ταυτόχρονα επιτρέπουμε στην Daesh όχι μόνο να αναδιπλωθεί, αλλά κυριολεκτικά να αναστηθεί στη Λιβύη για να συνεχίσει τις βάρβαρες πράξεις που επιτρέπει το φανατικό της δόγμα. Στη Λιβύη διεξάγεται ένας πόλεμος που θέλει να νικήσει η βαρβαρότητα και αυτό θα γίνει αν δεν αντισταθούμε, όπως είχε γίνει και στην Ισπανία πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
