Πλεονεκτήματα για τη διάθεση της παραγωγής τους μέσα από το ηλεκτρονικό εμπόριο που ανθεί τις ημέρες του κορωνοϊού, προσφέρονται στους μικρούς τυποποιητές ελαιολάδου που καιρό τώρα αναζητούσαν τρόπους να βελτιώσουν την πρόσβασή τους στις αγορές και να ενισχύσουν τη σχέσ
η τους με την κατανάλωση.
Το τελευταίο διάστημα μια σειρά από θεσμικούς φορείς και ιδρύματα που άπτονται του αγροτικού χώρου παροτρύνουν τους παραγωγούς να ανατρέξουν στο διαδίκτυο ώστε να βρουν λύσεις που θα επιτρέψουν την διάθεση των προϊόντων τους µε νέους τρόπους.
Τις τελευταίες εβδομάδες το ηλεκτρονικό εμπόριο φαίνεται ότι έχει κερδίσει το ενδιαφέρον μιας μεγαλύτερης μερίδας των καταναλωτών, γεγονός που πράγματι δημιουργεί ευκαιρίες για όσους τολμούν να πειραματιστούν με αυτό, παρακάμπτοντας μερικούς κρίκους στην αλυσίδα εφοδιασμού, και προσεγγίζοντας σε αρκετές περιπτώσεις απευθείας τον καταναλωτή. Ήδη το USDA παροτρύνει τους μικρούς Αμερικανούς παραγωγούς να ψαχτούν σε διαφορετικές οδούς διάθεσης των προϊόντων τους, ενώ και η Κομισιόν ζητά από τα κράτη μέλη να διαθέσουν πόρους για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του εμπορίου αγροτικών προϊόντων.
Στην περίπτωση του ελαιολάδου για παράδειγμα, οι περισσότεροι μικροί Έλληνες τυποποιητές ήδη από πριν διέθεταν τα προϊόντα τους σε ηλεκτρονικά καταστήματα αλλά και μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, διαθέσιμης στις ιστοσελίδες των επιχειρήσεών τους. Όπως εξηγούν μερικοί από αυτούς στο agronews, ο ψηφιακός μετασχηματισμός που διενεργείται δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο τον τομέα τους.
«Βλέπετε ότι η πλειονότητα των δραστηριοτήτων μας γίνεται πλέον από το σπίτι, των καθημερινών αγορών συμπεριλαμβανομένων. Και νομίζω ότι αυτό ήρθε για να μείνει, σε μεγάλο βαθμό. Σε ότι αφορά στο ελαιόλαδο, αυτό μπορεί να σημαίνει μία αμεσότερη επαφή του ελαιοπαραγωγού με τον τελικό καταναλωτή π.χ. μέσα από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, προς αμοιβαίο όφελος στην τελική τιμή» αναφέρει ο Χρήστος Καβαλιεράτος, ελαιοπαραγωγός και ιδιοκτήτης του αγροκτήματος ΑΝΟΠΑΙΑ.
«Η κρίση που διανύουμε σήμερα έρχεται να επαναπροσδιορίσει αξίες και πιθανά να δώσει στο ελληνικό, ποιοτικό, υγιεινό αγροδιατροφικό προϊόν -γενικότερα- τη θέση που του αξίζει στις καταναλωτικές επιλογές» συνεχίζει. Ωστόσο όπως
εξηγεί, θα ήταν δύσκολο ο κάθε ελαιοπαραγωγός να έχει το δικό του ηλεκτρονικό κατάστημα και να πουλάει μόνος του τα προϊόντα του. «Όμως μια ομάδα παραγωγών μη ομοδειδών προϊόντων, όπου ο κάθε ένας έχει κατορθώσει να έχει έτοιμο το προϊόν του για διάθεση στον τελικό καταναλωτή, από τις ίδιες ή άμεσα γειτονικές περιοχές και με αυστηρά ποιοτικά κριτήρια, να μπορούν να συμπράξουν στον τομέα της λιανικής, αποκλειστικά μέσα από ένα μικρό ηλεκτρονικό κατάστημα και να προσφέρουν στον τελικό καταναλωτή ένα “καλάθι” βασικών, ποιοτικών (ακόμα καλύτερα βιολογικών) αγροδιατροφικών προϊόντων. Σκεφτείτε αυτό το μικρό ηλεκτρονικό κατάστημα ως μία “λαϊκή αγορά παραγωγών” σαν αυτές που βλέπαμε μέχρι πρόσφατα στις πλατείες της Ευρώπης» περιγράφει ο συνομιλητής μας.
«Όπως γίνεται με όλες τις διαδικτυακές αγορές, θα είναι αναπόφευκτο πλέον το εύκολο “ψάξιμο” από πλευράς καταναλωτή, οι συγκρίσεις και τα συμπεράσματα για το κόστος- όφελος ανάμεσα σε ομοειδή προϊόντα ή “καλάθια”. Μια τέτοια “οργάνωση” των παραγωγών από τη μία πλευρά αλλά και καταναλωτική συμπεριφορά από την άλλη, προβλέπω ότι, θα αυξήσει μακροπρόθεσμα την ζήτηση για το ποιοτικό, ελληνικό αγροδιατροφικό προϊόν γενικότερα και για το ελαιόλαδο ειδικότερα, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο» καταλήγει.
