Ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος Κόμπος γενν
ήθηκε το 1920 στο Άργος από φτωχούς γονείς και απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 2005.Ήταν απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κάτοχος μεγάλης θεολογικής παιδείας, συμπλήρωσε της σπουδές του στα Πανεπιστήμια Οξφόρδης και Παρισιού. Διετέλεσε καθηγητής και Διευθυντής Ιερατικών Σχολών.
Από το 1971 έως το 1974 υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1967 και το 1974 εξελέγη Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης.
Εξέδωσε αξιόλογα επιστημονικά έργα. Δημοσίευσε βιβλιοκρισίες και άρθρα σε διάφορα περιοδικά.
“Δεν με πειράζει που δεν έχω αυτοκίνητο, όπως οι άλλοι μητροπολίτες, ούτε που με αποκαλούν δεσπότη των τρόλεϊ” είχε δηλώσει ο κυρού Αντώνιος το 2001. Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, στις 5 Μαρτίου 2005, η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” είχε αναφερθεί με ρεπορτάζ στις δραστηριότητες του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης. Τίτλος του: Ο «ασκητής της πόλης» που δεν ακολουθεί την… τεχνολογία. Μεταξύ άλλων το δημοσίευμα ανέφερε:
Τον χαρακτηρίζουν «ασκητή της πόλης». Μαγειρεύει μόνος του, καθαρίζει ο ίδιος το μητροπολιτικό σπίτι, δεν χρησιμοποιεί κινητό τηλέφωνο, ενώ σπάνια μιλά και στο σταθερό. Επισκέπτεται την Αθήνα για να συμμετάσχει στις Συνόδους χρησιμοποιώντας… το λεωφορείο του ΚΤΕΛ, κάνει περιοδείες στα «κουτσοχώρια» με τα πόδια και έχει ξεχάσει πώς είναι τα πλούσια αρχιερατικά άμφια. «Εγώ είμαι ένας καλόγερος», επιμένει ο ίδιος.
Ο 84χρονος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος ξεχωρίζει για τη λιτή και ταπεινή ζωή που κάνει. «Τι να το κάνει ένας καλόγερος το κινητό, αφήστε που βλάπτει κιόλας», απαντά με χαμόγελο στην παρατήρηση των «ΝΕΩΝ», ότι δεν ακολουθεί την τεχνολογία. «Εγώ είχα γέροντα τον Μητροπολίτη Κορινθίας, που πήγε μετά στην Αμερική. Αυτός μου είχε πει ότι ο επίσκοπος είναι καλόγερος και έτσι πρέπει να είναι».
“Άγιος άνθρωπος”
Οι κάτοικοι της Σιάτιστας κάνουν λόγο για «άγιο άνθρωπο», που είναι κλειστός, δεν δίνει δικαιώματα και ζει όπως οι καλόγεροι. Μερικοί υποστηρίζουν ότι έχει περιορισμένη παρουσία στα κοινά, τονίζοντας πάντως ότι αποτελεί «στάση ζωής» για τον ίδιο. «Είναι κάτι παραπάνω από καλός. Δεν είναι διακοσμητικός, αρνείται τα λούσα και τις πολυτέλειες, ούτε αυτοκίνητο δεν έχει», είπε ο κ. Γιώργος Ράμος, που διατηρεί περίπτερο στη Σιάτιστα. «Τι σχέση μπορεί να έχει αυτός ο μητροπολίτης με τους άλλους, που έχουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων», συμπληρώνει ο κ. Νίκος Τζάλας.
Ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης απαντά με χαμόγελο σε όλα. Όταν όμως καλείται να σχολιάσει τα σκάνδαλα που συνταράσσουν το τελευταίο διάστημα την Εκκλησία της Ελλάδος, παίρνει αποστάσεις. «Δεν θα κρίνω κανέναν, εγώ είμαι πιο αμαρτωλός απ’ όλους, δεν μπορώ να πω τίποτε». Όσο για τις περιουσίες των Μητροπόλεων, ο ίδιος αποκαλύπτει, χωρίς μάλιστα να ερωτηθεί, ότι τα ετήσια έσοδα από τους ναούς δεν υπερβαίνουν τις τέσσερις χιλιάδες ευρώ. «Ευτυχώς έχουμε και κάποιες δωρεές και φροντίζουμε τα παιδιά να σπουδάσουν• με πενταροδεκάρες και φραγκοδίφραγκα χτίσαμε μοναστήρια», λέει. H Μητρόπολη Σιατίστης πληρώνει το ενοίκιο δύο φοιτητών στη Θεσσαλονίκη, ενώ χορηγεί μηνιαίο βοήθημα 100 ευρώ σε φοιτητές που κατάγονται από την περιοχή.
H μοναχή Ειρήνη, από το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, που επισκέφθηκε τη Μητρόπολη για δουλειές του μοναστηριού, λέει: «Δεν τον βλέπετε, πόσο ταπεινός είναι; Ακόμη και τα ράσα του τα πλένει ο ίδιος, δεν αφήνει κανέναν να τον βοηθήσει».
«Είναι κατ’ ουσίαν ασκητής, ζει γι’ αυτό που τάχθηκε, που δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα», υποστήριξε ο υπάλληλος της Μητρόπολης κ. Ζήσης Γούτας. Ο Μητροπολίτης ασχολείται και με τις δουλειές, εξυπηρετώντας τον κόσμο που έρχεται να τον συναντήσει. «Δεν αρνείται σε κανέναν να ασχοληθεί με το πρόβλημά του».
H μεγάλη αγάπη του είναι τα «κουτσοχώρια», όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος τα ορεινά χωριά της περιφέρειάς του, αυτά των 20 και 30 κατοίκων. «Πήγαινα σε ένα χωριό με στρατιωτικό αυτοκίνητο και τα υπόλοιπα τα περπατούσα με τα πόδια».
Ταπεινός, πάμπτωχος, ασκητικός…
Ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα “Ὀρθόδοξος Τύπος” (13-1-2006) ἀντιγράφουμε τὰ ἐξῆς σχετικά:
«… Πάντα χωρὶς θόρυβο, σεμνός, ταπεινός, λιτοδίαιτος, πρότυπο ἱερέα, ποὺ ἀρέσει στὸ Μέγα Διδάσκαλο.
Δὲν τὸν ξεχώριζες ἀνάμεσα στοὺς κληρικοὺς τῆς Μητρόπολής του. Ἐκεὶ ποὺ τὸν ἔβλεπες, χανόταν σὰν νὰ μὴ ἦταν αὐτὸς ὁ Μητροπολίτης, ἀλλὰ κάποιος ἄσημος ὑποτακτικός. Τὸν ἀναγνώριζες, ὅμως, ἀπὸ τὴν λεπτὴ φιγούρα του, τὴ ζωντάνια τῶν ματιῶν του, τὴν ἁπαλή του εὐγένεια, τὰ φθαρμένα του ράσα. Ξεχνοῦσε τὸ φαγητό, ἀλλὰ πάντα εἶχε κάτι νὰ κάνει. Ἔμπαινε μπροστά κι’ ἂν ἀκολουθοῦσαν καὶ οἱ ἄλλοι καλῶς κι’ ἂν ὄχι, πάλι καλῶς. Ὅμως, ἕναν τέτοιο ποιμένα ποιὸς νὰ τὸν ἀφήνει μόνο του. Φωνὴ ἦταν τὸ παράδειγμά του καὶ προσκλητήριο!
Δὲν σήκωσε ποτὲ τὴ φωνή του σὲ κανένα. Νουθετοῦσε μὲ τὸ βλέμμα του, μὲ τὸ παράδειγμά του καὶ «δίκαζε» μὲ τὸ πνευματικό του ἀνάστημα.
Ἀντώνιος Κόμπος. Μελετητὴς καὶ κάτοχος τῶν Γραφῶν. Τὶς τηροῦσε καὶ εἶχε λάμψη στὸ πρόσωπό του. Τὶς δίδασκε αὐθεντικὰ καὶ ἔσωζε ψυχές. Φλογερὸς ἱεροκήρυκας. Τὸν γνώρισα καὶ συνδέθηκα μαζί του, ὅταν ὑπηρέτησε ὡς διευθυντὴς στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας μου Ξάνθης. Διευθυντὴς ὅλη τὴν ἑβδομάδα καὶ τὴν Κυριακὴ ἱεροκήρυκας. Ἀπὸ μέρες πρίν, ἄντρες καὶ γυναῖκες ρωτοῦσαν νὰ μάθουν, ποῦ θὰ κηρύξει, γιὰ νὰ εἶναι ἐκεῖ.
Ὡς ποιμένας στοργικὸς μὲ ὅλους. Οἰκοδόμος, ποὺ ἔφτιαχνε ἀπὸ τὰ μέσα ἐρείπια ἀνθρώπους μὲ γερὰ θεμέλια. Θυσιαζόταν γιὰ τὰ πρόβατά του ἀπὸ πρωΐας μέχρι νυκτός. Γι’ αὐτὸ δέχτηκε νὰ γίνει ἐπίσκοπος, ὄχι γιὰ τὰ μεγαλεῖα ἢ γιὰ νὰ χειρίζεται δεσποτικὰ τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία, ποὺ δίνει στοὺς μητροπολίτες ὁ Νόμος «περὶ δικαιοσύνης» τοῦ 1932. Στεναχωριόταν πολὺ καὶ δὲν τὸ ἔκρυβε, ὅταν ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ «σκεπάσει» τὸ ράσο, ποὺ τιμοῦσε καὶ λάτρευε μὲ τὰ πολυτελῆ ἄμφια τοῦ πρωτοκόλλου…
Ταπεινός, πάμπτωχος, ἀπίστευτα λιπόσαρκος. Πλούσιος σὲ γνώσεις, θεολογικὲς βέβαια. Ἀπεριόριστα καλός…».
