Αθώα κρίθηκαν από το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Γ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου από τις κατ
ηγορίες που είχαν υποβληθεί με μήνυση από τον τότε Διευθυντή Δασών Κορίνθου κ Καλλίρη για συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία. Κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας το δικαστήριο δεν πείστηκε ότι τα μέλη της Διοίκησης της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας είχαν διαπράξει κάποιο από τα τρία αδικήματα που τους αποδίδονταν, όταν υπέβαλλαν μήνυση εναντίον εννέα Δασικών Υπαλλήλων της Κορίνθου. Αντιθέτως στην αγόρευση του τόσο ο Εισαγγελέας της έδρας όσο και ο συνήγορος υπεράσπισης κ Βαγγόπουλος ανέδειξαν τον σημαντικό ρόλο των κυνηγών αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη της Γ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου λειτούργησαν προασπίζοντας τα συμφέροντα του Σωματείου και των Πελοποννήσίων κυνηγών γενικότερα.. Σε δηλώσεις του ο γνωστός δικηγόρος Ανδρέας Βαγγόπουλος επεσήμανε ότι ΄΄η κυνηγετική οικογένεια έχει ιδιαίτερους κώδικες ηθικής και οι κυνηγετικές οργανώσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται τόσο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς όσο και από την Πολιτεία με ιδιαίτερο σεβασμό και σοβαρότητα σε συνάρτηση με την προσφορά τους. Άνθρωποι σαν κι αυτούς που βρίσκονται σε διοικήσεις σωματείων και υπερασπίζονται με το οποιοδήποτε κόστος την περιουσία και το κύρος όσων έχουν αναλάβει αποτελούν παράδειγμα διοίκησης΄΄ τόνισε ο συνήγορος υπεράσπισης.
Οι κύριοι Ρουμελιώτης και Χριστοφόρου αρκέστηκαν μόνο να δηλώσουν πως πάντα το πρώτο τους μέλημα ήταν η υπεράσπιση και η υποστήριξη των συμφερόντων της κυνηγετικής κοινότητας.
Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση αυτή έρχεται απο το παρελθόν όταν η τότε διοίκηση της Γ ΚΟΠ παραχώρησε φασιανούς στον Κυνηγετικό Σύλλογο Κιάτου ενώ ο Δασάρχης θεώρησε παράνομη αυτή την ενέργεια κατασχέτωντας τους φασιανούς. Ακολούθησε, όπως προαναφέρθηκε μήνυση του δασάρχη με τελικό αποτέλεσμα την προαναφερθείσα αθωωτική απόφαση αν και πρωτόδικα οι αθωωθέντες είχαν καταδικαστεί όπως αποδείχτηκε άδικα.