|
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, Φίλες και φίλοι, ΟΝΝΕΔίτες, ΟΝΝΕΔίτισσες, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες. |
Σας ευχαριστώ που είσαστε εδώ μαζί μου σήμερα γιατί όλοι μαζί φτιάχνουμε το αύριο. Eυχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να βρεθούμε ξα
νά. Και χαίρομαι, αγαπητέ Πρόεδρε, που διαλέξατε την Κόρινθο και το Λουτράκι γι’ αυτό το εξαιρετικά καινοτόμο και πολύ ενδιαφέρον summer school της ΟΝΝΕΔ. Αγαπητέ Κώστα, Πρόεδρε Κώστα, συγχαρητήρια γι’ αυτή την πρωτοβουλία, θερμά συγχαρητήρια. Δείχνει μια ΟΝΝΕΔ που έκανε πράξη την επανίδρυσή της, με πολιτικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις που έχουν φρεσκάδα και τόλμη. Γι’ αυτό είμαι εδώ: Γιατί θέλω να δώσω το παρόν πλάι σας και γιατί σας θέλω παρόντες στη μάχη που έχουμε μπροστά μας. Θέλω να ακουστεί καθαρά η δική σας φωνή. Θέλω να είστε δυνατοί. Θέλω κυρίως να είστε συμμέτοχοι στην Ελλάδα που θα χτίσουμε μαζί.
Είναι βέβαιο ότι αυτό το τριήμερο θα αποδειχθεί πολύ γόνιμο για όλους μας. Άλλωστε, κάθε γενιά που δεν συντονίζεται με τα μηνύματα της επόμενης, γηράσκει πρόωρα. Αλλά και κάθε νέος που δεν δοκιμάζεται στην εμπειρία ενός πιο ώριμου, κινδυνεύει από αλαζονεία.
Ο Ουμπέρτο Έκο έλεγε ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ το διέψευσε κι αυτό -μάλιστα, με τρόπο τραγικό αρχίζοντας από τον Ιούλιο. Σημειώστε παρακαλώ, με προσοχή, τον απολογισμό των τελευταίων δύο μηνών: 98 ψυχές και χιλιάδες περιουσίες χάθηκαν στο Μάτι αφού ένα τελείως αποδιοργανωμένο κι εντελώς διαλυμένο κομματικό κράτος, στάθηκε ανίκανο να μας προστατέψει. Παρακολουθήσαμε όλοι μία αδίστακτη κυβέρνηση που έβλεπε τι γινόταν και δεν αντιδρούσε ως όφειλε. Και που ενώ ήξερε, έκρυβε την αλήθεια ψάχνοντας να βρει πώς θα ρίξει αλλού τις ευθύνες – που ήταν εξ ολοκλήρου δικές της. Οι αποκαλύψεις προκαλούν ρίγος: Οι «εμπρηστές» του κ. Τόσκα ουδέποτε υπήρξαν, τα στοιχεία από τον δορυφόρο, δήθεν, του κ. Παππά αποδείχτηκαν πλαστά, ο μηχανισμός της κυρίας Δούρου ήταν παντελώς ανύπαρκτος, όπως δεν υπήρξε ποτέ και κανένας συντονισμός των ενστόλων.
Όλα αυτά, και, ενώ ο -λαλίστατος κατά τα άλλα- κ. Πολάκης σιωπούσε παρότι από τις 9 το βράδυ του ζητούσαν σάκους νεκρών. Τρεις ολόκληρες ώρες αργότερα, ο κ. Τσίπρας έκανε τηλεοπτικό σόου, επικεφαλής μιας συσκέψεως στην οποία δεν έβρισκε κανένα λάθος και ρωτούσε αμέριμνος «αν θα πετάξουν και πότε θα πετάξουν αύριο τα αεροπλάνα».
Μόνο που καμία προπαγάνδα δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην πραγματικότητα. Το Μάτι δεν θα ξεχαστεί. Οι ευθύνες γι’ αυτήν την εθνική τραγωδία θα εντοπιστούν και θα αποδοθούν. Είναι χρέος στη μνήμη των πολιτών που χάθηκαν, είναι χρέος απέναντι στην κοινωνία ολόκληρη. Γιατί το Μάτι έγινε η φωτογραφία τους: Ανεπάρκεια, απανθρωπιά, δειλία, κυνισμός. Απόδειξη διάλυσης μιας χώρας, που έφτασε να θρηνεί ένα νέο παιδί κάτω από την Ακρόπολη. Και που αφήνει χωρίς νερό και ρεύμα πότε την Ύδρα, πότε την Αττική ή τη Θεσσαλονίκη και πότε την Κίμωλο.
Φίλες και φίλοι,
Ακούμε συνέχεια της τελευταίες εβδομάδες ότι το Μνημόνιο έληξε. Όμως, όπως έχουμε πει επανειλημμένως, το μόνο το οποίο τελείωσε είναι η ευνοϊκή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Όμως σήμερα η Ελλάδα, τεχνικά, βρίσκεται εκτός αγορών, αφού το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου της είναι στο 4,4%. Της Πορτογαλίας, προσέξτε, είναι γύρω στο 1,9%. Και ενώ η οικονομία δεν έχει ανάσα, οι Έλληνες περιμένουν και νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου, αυξημένο ΕΝΦΙΑ, -κυρίως στις πιο λαϊκές συνοικίες- και πρόσθετους φόρους και εισφορές. Όλα αυτά, υπό μια πολύ αυστηρή επιτήρηση και με δεσμεύσεις λιτότητας που έχουν υπογραφεί έως το 2060. Παρόλα αυτά, κάποιοι, αυτοί που έχουν ακόμη την εξουσία, συνεχίζουν και σήμερα το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά: να λένε, δηλαδή, ψέματα. Ψέματα που προσβάλλουν ακόμη και την ελληνική μυθολογία, όπως φάνηκε και στην παράσταση του πρωθυπουργού στην Ιθάκη. Όμως, ξέρετε, οι λωτοφάγοι δεν μένουν πια εδώ. Και τα 100 και βάλε δις που μας στοίχισαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα πληρώνουμε, και θα τα πληρώνουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Για το «λογαριασμό» αυτό σύντομα θα κληθούν να λογοδοτήσουν με εντολή του κυρίαρχου ελληνικού λαού.
Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος, δεν υπήρξαν μόνο μήνες κοινωνικού και οικονομικού πένθους. Το Σκοπιανό συνέχισε και συνεχίζει να εξελίσσεται υπό σκιάν, μακριά από το φως του καλοκαιρινού ήλιου. Είναι μία «Συμφωνία», που μεθοδεύτηκε κρυφά, ερήμην του λαού, ερήμην της βουλής, ερήμην των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Μια συμφωνία που, στρεβλώνοντας μια εθνική γραμμή είκοσι επτά χρόνων, παραχωρεί στους γείτονες «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα. Είναι μια συμφωνία που, βέβαια, η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να κυρώσει. Ούτε σε αυτή, ούτε στην επόμενη Βουλή. Οι πράξεις της κυβέρνησης είναι εθνικά επικίνδυνες και δυστυχώς παρήγαγαν ήδη, αμέσως, αρνητικά αποτελέσματα. Πηγαίντε μια βόλτα στη Βόρεια Ελλάδα, την οποία επισκέπτομαι συχνά. Εκατοντάδες επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας αντιμετωπίζουν, ήδη, τεράστια προβλήματα ταυτοποίησης, πιστοποίησης και ανταγωνισμού. Ενώ ο ίδιος ο κ. Ζάεφ είναι ο πρώτος που διαψεύδει τον κ. Κοτζιά. Και ο κ. Δημητρόφ μας το λέει, πια, καταπρόσωπο: «Είμαι “Μακεδόνας” και μιλώ τη “μακεδονική” γλώσσα». Και κάποιοι στην Κυβέρνηση το ακούν χωρίς να απαντούν, σκύβοντας ένοχα ή απλώς αδιάφορα το κεφάλι. Η ανευθυνότητά τους δεν θα ξεχαστεί. Οι Έλληνες δεν θέλουν και δεν πρέπει ποτέ να είναι -να είμαστε- τυφλοί εθνικιστές, αλλά ξέρουν ότι πρέπει να είναι έντιμοι πατριώτες.
Φίλες και φίλοι, αγαπητοί Νέοι της Νέας Δημοκρατίας,
Προ 3 ημερών, ο ΣΥΡΙΖΑ, αναζητώντας απελπισμένα κάποιον αντιπερισπασμό, κατέφυγε σε έναν εν πολλοίς προεξοφλημένο ανασχηματισμό. Αντί για ενδιαφέρον, προκάλεσε σε άλλους θλίψη και σε άλλους θυμηδία. Στα Γρεβενά, όπου βρέθηκα πριν από 2 ημέρες, αλλά και εδώ που περπάτησα πριν από λίγο στους πεζόδρομους της Κορίνθου, ουδείς τον πήρε χαμπάρι. Κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του - και όσοι το έκαναν -κυρίως στην Αθήνα- τον σχολίασαν, μάλλον, ως ανέκδοτο. Η κυβέρνηση έμεινε εξίσου κακή, με 53 πλέον πρόσωπα, συν τον Πρωθυπουργό, που δεν χωρούν, πλέον, στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου. Είπε ο κ. Τσίπρας, ότι ήθελε, να «διευρυνθεί», μάλιστα. Έψαξε, όμως, καθώς φαίνεται, στα αζήτητα. Θέλησε να αλλάξει εμφάνιση, αλλά τυλίχτηκε με φθαρμένα πολιτικά υλικά. Έψαξε για νέα στελέχη, τελικά όμως βρήκε μόνο σκουριές από παλιούς κομματικούς σωλήνες. Έκανε και πάλι μία τεράστια τρύπα στο θολό νερό.
Τις λιγοστές, όμως, ανάσες ελπίδας αυτής της περιόδου, τις προσέφερε μια «άλλη» Ελλάδα: Ήταν οι αθλητές μας, που μας έδωσαν χαμόγελα και ακτίνες αισιοδοξίας με τις νίκες τους. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τους νεαρούς πολίστες μας και να συζητήσω μαζί τους, και είδα τα αποτελέσματα της σκληρής και ομαδικής δουλειάς. Με ρώτησαν και μιλήσαμε αναλυτικά για τις αξίες του αθλητισμού, ποιες αξίες πρεσβεύουν, και τους εξήγησα ότι οι ίδιες αξίες του αθλητισμού πρέπει να διαπεράσουν και την πολιτική δράση: Οργάνωση και σχέδιο, φιλοδοξία και διαρκής προσπάθεια, συντονισμός, συνεργασία. Ομαδικότητα -πολύ σημαντική λέξη αυτή, για τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά κυρίως πείσμα και σκληρή δουλειά μέχρι να έρθει το τελικό αποτέλεσμα. Δεν σταματάμε ποτέ. Δουλεύουμε συνέχεια μέχρι που να μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας.
Είδαμε αυτή την άλλη, τη φωτεινή Ελλάδα, και στα αποτελέσματα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Ήρωες βγαίνουν μέσα από τη σκληρή καθημερινότητα. O 17χρονος Στάθης από τον Βόλο, ορφανός από πατέρα δουλεύοντας το καλοκαίρι, πρώτευσε στους Χημικούς του Πολυτεχνείου. Όταν τον πήρα -ανοίγω μια παρένθεση- τηλέφωνο να τον συγχαρώ, μου είπε ότι έχει αλλάξει τουλάχιστον 25 δουλειές για να φτάσει εδώ πέρα που είναι σήμερα. Η 38χρονη Αλεξάνδρα από την Κοζάνη, η οποία αποφάσισε με παιδιά να αλλάξει τη ζωή της, μπαίνοντας στην Ιατρική.
Και ίσως η πιο ωραία, η πιο ανθρώπινη ιστορία απ’ όλους, ο κ. Δημήτρης από την Κρήτη που στα 84 του, ζει το παιδικό του όνειρο να σπουδάσει. Πείτε σε κάποιους ότι μπορεί να είσαι νέος στην ηλικία, αλλά σκουριασμένος στο μυαλό. Και ο κ. Δημήτρης μας δείχνει με το παράδειγμά του ότι η αναζήτηση της γνώσης που τελικά κρατά το μυαλό μας ζωντανό δεν πρέπει να σταματά ποτέ. Και, τέλος, μια ακόμα ωραία ιστορία: ο Κώστας. Τον βρήκα στη Σαμαρίνα, πριν από δύο ημέρες κατεβαίνοντας από αυτό το πανέμορφο ορεινό χωριό μαζί με τον πατέρα του Μιλτιάδη, να συνοδεύουν τα 600 πρόβατα και 10 τσοπανόσκυλα τους προς το θεσσαλικό κάμπο –22 ημέρες με τα πόδια. ο κ. Μιλτιάδης την κάνει αυτή τη διαδρομή 45 χρόνια. Ο Κώστας έχει σπουδάσει, αλλά αγαπάει αυτήν τη δουλειά και θέλει να μείνει στον τόπο του και να ασχοληθεί με τη μετακινούμενη κτηνοτροφία. Και αυτός, όπως και πολλά άλλα νέα παιδιά, δεν μου ζήτησε ούτε διορισμό στο Δημόσιο, ούτε κάποιες «άκρες» στην Αθήνα για να «βολευτεί». Ένα πράγμα μόνο μου ζήτησε: Κάνε κάτι, μου είπε, για τις εισαγωγές του παράνομου γάλακτος για να μην πέφτουν οι τιμές του Ελληνικού γάλακτος. Ζήτησε με άλλα λόγια απλά τη δυνατότητα να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά που έκανε αυτός, ο πατέρας του και ο παππούς του.
Αυτά είναι τα πρόσωπα της Ελλάδας που θέλουμε. Είναι οι άνθρωποι που απαιτούν το καλύτερο για τον εαυτό τους, είναι οι άνθρωποι που δεν επαιτούν για ρουσφέτι και βόλεμα. Είναι άνθρωποι όπως και χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες ήρωες της καθημερινότητας, που δεν το βάζουν κάτω. Και είναι αυτές οι ξεχωριστές περιπτώσεις επιτυχίας που θέλουμε να αποτελούν αύριο τη γενική εικόνα της χώρας. Θέλουμε όλη η Ελλάδα να τους μοιάσει.
Επιστρέφω τώρα ξανά στη θλιβερή πολιτική επικαιρότητα, που δυστυχώς υστερεί απέναντι στις δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας. Ύστερα από ένα μαύρο καλοκαίρι, λοιπόν, ο κ Τσίπρας θα ανηφορίσει για άλλη μια φορά στη ΔΕΘ. Για να πλασάρει, πάλι, μια εικονική πραγματικότητα. Για να παραπλανήσει για μέτρα που ο ίδιος ψήφισε. Και για να υποσχεθεί λίγα αντίδωρα σε κάποιους, από τα πολλά δισεκατομμύρια που στέρησε από όλους. Κανείς δεν θα τον ακούσει πια –γιατί όλοι ξέρουν πως λέει ψέματα. Αναρωτιέμαι όμως ειδικά στους νέους, τι έχει άραγε να πει, ο κ. Τσίπρας; Ότι τύπωσε μισό εκατομμύριο διαβατήρια για το εξωτερικό; Κι ότι από εκεί τους εμποδίζει ακόμη και να ψηφίζουν; Ότι έκανε καθημερινότητα τη μερική απασχόληση, τα 360 ευρώ και την ανασφάλιστη εργασία; Ή ότι προσλαμβάνει «ημετέρους» με κομματικά τερτίπια, όπου, -προσέξτε- σε πρόσφατη προκήρυξη, το μεταπτυχιακό παίρνει 5 μόρια και η συνέντευξη 40; Και θα πει, ειδικά στα νεότερα παιδιά του λυκείου, ότι σε λίγο τα σχολεία ανοίγουν χωρίς σαφές εξεταστικό σύστημα και δίχως ορισμό Συντονιστών, αφού ο θεσμός που ο ίδιος καθιέρωσε απεδείχθη φιάσκο; Ή, τι θα τους πει στους φοιτητές μας; Ότι θα βρουν τις σχολές τους ελεύθερες από καταλήψεις και έτοιμα τα ερευνητικά τους προγράμματα;
Και θέλω στο σημείο αυτό να αναφερθώ και σε ένα ζήτημα των ημερών. Είναι πραγματικά απίστευτο και εξοργιστικό ότι η κυβέρνηση κατόρθωσε -διότι πραγματικά περί κατορθώματος πρόκειται- να αφήσει έξω από τους παιδικούς σταθμούς της χώρας περισσότερα από 35.000 παιδιά. Δεσμεύομαι και σήμερα. Το έχω κάνει με τρόπο κατηγορηματικό και παρουσιάζοντας ένα συγκεκριμένο και κοστολογημένο σχέδιο για το πώς θα γίνει πράξη Με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κανένα -μα κανένα- παιδί δεν θα μένει εκτός παιδικού σταθμού.
Είναι καιρός, λοιπόν, και είναι μια ευκαιρία αυτό το summer school, για να διαδώσετε και εσείς περισσότερο το μήνυμά μας, να ειπωθούν μερικές αλήθειες απλές. Από αυτές που πρέπει να φτάσουν από εσάς, από τη νεολαία μας, τις γειτονιές, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις παρέες σας, στα μπαράκια, στις καφετέριες, στα γήπεδα:
1ον. Από τις πρώτες αποφάσεις της επόμενης κυβέρνησης θα είναι το δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό και είναι νομίμως εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Και αν, όπως το θέλουμε και όπως το επιζητούμε, οι γενικές εκλογές γίνουν πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου, τότε όλοι στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019 θα μπορούν να ψηφίζουν από τον μόνιμο τόπο διαμονής τους.
2ον. Ο συνδυασμός της μείωσης φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών σε συνδυασμό με την έκρηξη επενδύσεων που ξέρουμε να δρομολογήσουμε, θα οδηγήσουν μέσα στα επόμενα χρόνια στη δημιουργία 600.000 νέων θέσεων απασχόλησης. Και μπορώ να δεσμευτώ για πραγματική μείωση της ανεργίας κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στην πρώτη τριετία μας. Αυτός είναι ο στόχος τον οποίον πρέπει να θέσουμε και αυτό αφορά πρωτίστως τους νέους. Και τους νέους που είναι εδώ πέρα, αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους οι οποίοι έφυγαν από την Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον -όχι οι πιο πολλοί από επιλογή, αλλά από ανάγκη- τους οποίους συναντώ κάθε φορά που ταξιδεύω και μου λένε “θέλω να γυρίσω στην πατρίδα μου, θέλω να προσφέρω στην πατρίδα μου, αρκεί να υπάρχουν καλές δουλειές”. Και συναντώ και πολλούς γονείς και γιαγιάδες και παππούδες, που έχουν και παιδιά και εγγόνια στο εξωτερικό και καταλαβαίνω απόλυτα τον καημό της ελληνικής οικογένειας, όταν νέα παιδιά ξενιτεμένα, εκπαιδευμένα στην Ελλάδα, τα οποία έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά για να τα εκπαιδεύσουμε, καταλήγουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε άλλα κράτη. Για να γυρίσουν πίσω οι νέοι μας, φίλες και φίλοι, χρειαζόμαστε πολλές και καλές θέσεις απασχόλησης. Ξέρουμε να τις δημιουργήσουμε, ξέρουμε να κινητοποιήσουμε την ιδιωτική οικονομία, ξέρουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, και με βάση αυτό θα κριθεί η επιτυχία του κυβερνητικού μας έργου.
3ον. Τρίτο μήνυμα το οποίο θέλω να μεταφέρετε στα νέα παιδιά. Καταργούμε τον «υπο-κατώτατο» μισθό, δηλαδή τις αμοιβές της ντροπής για τα νέα παιδιά. Οι απολαβές των νέων θα είναι οι ίδιες με όλων των εργαζομένων. Και η εργατική νομοθεσία θα τηρείται απαρέγκλιτα.
4ον. Δεν θα σας εκπλήξω εδώ, ειδικά τους φοιτητές μας που φοιτούν στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας. Η Παιδεία απαλλάσσεται, επιτέλους, από τους νόμους Φίλη και Γαβρόγλου και μπαίνει σε νέα τροχιά. Με επέκταση της τεχνολογίας σε όλες τις βαθμίδες. Σύγχρονα μαθήματα στα σχολεία και σύνδεση των Α.Ε.Ι με την οικονομία. Επαναφορά κατώτατου ορίου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με αξιολόγηση παντού και για όλους. Και, βέβαια, δυνατότητα ίδρυσης ξενόγλωσσων τμημάτων από ελληνικά ιδρύματα. Δεν γίνεται να μην παρέχουμε τη δυνατότητα σε ξένους που θέλουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα, να το κάνουν στην αγγλική γλώσσα. Φοιτητική κινητικότητα μεταξύ σχολών. Εσωτερικό πρόγραμμα Erasmus, ώστε οι φοιτητές να μπορούν να πειραματίζονται, να περνάνε ένα εξάμηνο σε μια άλλη σχολή, άλλα βιώματα, άλλες εμπειρίες, άλλες γνωριμίες. Ανοίγει, με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό τους. Και, βέβαια, μεγάλη έμφαση στην έρευνα στα πανεπιστήμια, όχι μόνο στα ερευνητικά κέντρα.
Και κάτι ακόμη για όσους διαστρεβλώνουν συνειδητά τις θέσεις μας: Δεν κρύψαμε ποτέ πως επιμένουμε και θεωρούμε απαραίτητη τη λειτουργία ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης. Πρώτοι εμείς μιλήσαμε για μη κρατικά πανεπιστήμια και για συμπόρευση της Παιδείας με την Οικονομία. Δεν κρύψαμε, όμως, ποτέ την προτεραιότητα που δίνουμε στη δημόσια εκπαίδευση. Να το περιγράψω αλλιώς: Εμείς δεν είμαστε με τους αιώνιους φοιτητές και τους Καρανίκες που θεωρούν «χολέρα την καριέρα». Ούτε με αυτούς που απλά βαφτίζουν πανεπιστήμια τα Τ.Ε.Ι με εισαγωγικό βαθμό «3». Ανοίγω μια παρένθεση. Για να απολαύσει κάποιος το προνόμιο της ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης θα πρέπει να αποδείξει ότι σέβεται το θεσμό αυτόν. Όταν πηγαίνεις και γράφεις 3 στις εξετάσεις, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση ο Έλληνας φορολογούμενος, την επόμενη μέρα, να πληρώσει για τις σπουδές σου. Εμείς, λοιπόν -αν έπρεπε να το προσωποποιήσω κάπως- θα σας έλεγα ότι είμαστε με τον διακεκριμένο καθηγητή του Μ.Ι.Τ. Κωνσταντίνο Δασκαλάκη. Ένα παιδί, προσέξτε, που τελείωσε δημόσιο σχολείο. Σήμερα πρωταγωνιστεί στον κόσμο των υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης. Σπούδασε στη Βαρβάκειο Σχολή. Και γι’ αυτό, ακριβώς, η Ν.Δ. θα ιδρύσει ένα δημόσιο, πρότυπο-πειραματικό σχολείο σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Και εδώ πέρα στην Κόρινθο.
Ανοιχτή παιδεία σε μια ανοιχτή κοινωνία, αυτό θέλουμε.
Και αναφέρθηκα στο παράδειγμα του Κωνσταντίνου γιατί στο πρόσωπό του καθρεφτίζεται συνολικά η άποψή μας για την Εκπαίδευση, αλλά και για την κατεύθυνση της Οικονομίας. Αλλά και για τον φρέσκο αέρα που πρέπει, επιτέλους, να φυσήξει στη χώρα μας, αλλά και για το ρόλο των συμπατριωτών μας, που ζουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Θέλω να το ξαναπώ: Δεν κατοικούμε οι Έλληνες μόνο στην επικράτεια, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Και αυτή η μεγάλη δύναμη πρέπει σύντομα να ενωθεί σε μία μεγάλη εθνική κοίτη, με πρώτο βήμα την ψήφο από τον τόπο διαμονής των Ελλήνων του εξωτερικού. Οι απόψεις τους, η εμπειρία τους, τα μυαλά τους, τα χέρια τους, οι επενδύσεις τους και τα όνειρά τους πρέπει να γυρίσουν στη μητέρα πατρίδα.
Και τα παραπάνω αναδεικνύουν, πιστεύω, τις μεγάλες διαφορές μας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αποδεικνύουν ποιος τελικά πραγματικά πρεσβεύει το νέο: Αυτοί είναι οι παλαιοκομματικοί «Μαυρογιαλούροι» των ρουσφετιών. Εμείς είμαστε η παράταξη της αξιοκρατίας και των ίσων ευκαιριών. Αυτοί εκφράζουν τη γκρίζα κομματική γραφειοκρατία και εμείς τον πολύχρωμο εκσυγχρονισμό. Αυτοί σχεδιάζουν να δίνουν επιδόματα, εμείς διεκδικούμε ευκαιρίες και αξιοπρεπείς αμοιβές. Με δυο λέξεις, είναι το χθες και είμαστε το αύριο. Κλειδί, όμως, για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις αυτού του αύριο είναι και μια νέα αντίληψη, που θα ενσωματώνει το παρόν στις προκλήσεις του μέλλοντος. Και σε αυτήν θα ήθελα να επιμείνω. Δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε για κοινωνική πολιτική χωρίς να σκεφτόμαστε τη μεγάλη δημογραφική απειλή για τη χώρα μας. Δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε ανάπτυξη χωρίς να μιλάμε για την κλιματική αλλαγή. Και χαίρομαι που ο Χρίστος θυμήθηκε ότι σε αυτήν εδώ την αίθουσα πράγματι πριν από δέκα χρόνια, ως πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, ήρθα και μιλούσαμε τότε για την ανακύκλωση. Και η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα για τον τόπο μας και μεγάλη πρόκληση για την πατρίδα μας συνολικά. Και δεν είναι φυσικά δυνατόν να αναφερόμαστε στην οικονομία μακριά, ξέχωρα από την καινοτομία, από την 4η βιομηχανική επανάσταση, από την τεχνητή νοημοσύνη, που αλλάζει τα πάντα γύρω μας.
Και σε μία τέτοια συζήτηση, ο δικός σας ρόλος, ο ρόλος της νεολαίας μας, είναι κεντρικός. Αυτές είναι οι προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η δική σας η γενιά. Πολύ πιο γρήγορα θα τρέχουν τα πράγματα από ότι έτρεχαν στη δική μας τη γενιά. Και οι προτάσεις μας κινούνται ήδη προς αυτές τις κατευθύνσεις. Για παράδειγμα, το νέο Ασφαλιστικό που εισηγούμαστε, δεν θα στερεί τα δικαιώματα των επόμενων γενεών για να υποστηρίξει τις παρούσες. Και αυξάνοντας την απασχόληση, θα ενισχύει τα Ταμεία, τα οποία και με τη συμμετοχή πια τρίτου, ιδιωτικού πυλώνα, θα μπορούν να αξιοποιούν τα δικά τους αποθεματικά, παρέχοντας καλύτερες πρόσθετες υπηρεσίες. Και στον τομέα του Περιβάλλοντος, ξεχωριστή θέση για μας έχει ένα νέο χωροταξικό σχέδιο βιομηχανικών και τουριστικών δραστηριοτήτων. Είχαμε κάνει πολλή δουλειά ως προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. σε αυτήν την κατεύθυνση. Ο εκσυγχρονισμός της πρωτογενούς παραγωγής, η οικολογική αναβάθμιση των ακινήτων στις πόλεις, και, βέβαια, οι ήπιες μορφές Ενέργειας. Πρόκειται για έναν θησαυρό της χώρας μας που δεν μπορεί να παραμένει χωρίς αξιοποίηση. Και, βέβαια, η Οικονομία μας δεν πρόκειται να αναπτυχθεί αν δεν γίνει ψηφιακή και καινοτόμα. Το ίδιο ισχύει και για τη δημόσια διοίκηση. Ξέρετε -και ξέρω από κοντά- τα προβλήματα των νεοφυών επιχειρήσεων, των start-ups, την έλλειψη στρατηγικού σχεδίου για τον αναπτυξιακό προσανατολισμό του συνόλου της παραγωγής. Έχω δει από κοντά και από την προηγούμενή μου εμπειρία γραφειοκρατία, βαλτωμένα μυαλά. Όπως έχω δει, όμως, επίσης, και εξαιρετικούς δημόσιους υπαλλήλους, πολλούς, οι οποίοι αποδίδουν, σε μια δημόσια διοίκηση που δεν αναγνωρίζει τη δουλειά τους. Και που επιζητούν την αξιολόγηση για να μπορούν και αυτοί με τον τρόπο τους να ξεχωρίσουν και να ανταμειφθούν. Όλα αυτά, λοιπόν, πρέπει να αλλάξουν γρήγορα.
Στην Κλέλια της Κορινθίας, για παράδειγμα, ο Δημήτρης πήρε από τους προγόνους του, από τους παππούδες του και από τους μπαμπάδες του, παλαιούς ελαιώνες. Με χίλιες δυσκολίες εκσυγχρόνισε την παραγωγή, την αυτοματοποίησε, την έκανε βιολογική. Κέρδισε τη θέση του στην εσωτερική αγορά και σήμερα απλώνεται και στην Γερμανία. Τέτοια παραδείγματα δεν πρέπει να είναι πια στον πρωτογενή τομέα μια λαμπρή εξαίρεση. Πρέπει να είναι ο κανόνας στην πρωτογενή παραγωγή. Και σε αυτήν την πολυεπίπεδη μάχη, αγαπητέ Πρόεδρε, οι δικοί σας προβληματισμοί είναι παραπάνω από αναγκαίοι. Η καμπάνια την οποία έκανε η ΟΝΝΕΔ, η καμπάνια «Αύριο» κινήθηκε ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση και γι’ αυτό σας συγχαίρω. Όχι μόνο γιατί ανοιχτήκατε σε νέους κάθε κατηγορίας, κάθε πολιτικής προέλευσης, αλλά γιατί πήρατε τις ιδέες τους και τις βάλατε στο χαρτί. Αυτό, πράγματι, είναι πολιτική δουλειά. Και είναι επιτυχία της ΟΝΝΕΔ ότι πολλές από τις προτάσεις σας -και πολλές από τις προτάσεις σας κυρίως για την παιδεία, τολμηρές προτάσεις- έχουν ενσωματωθεί, πλέον, στο κυβερνητικό πρόγραμμα του κόμματος. Συγχαρητήρια για τη δουλειά την οποία έχετε κάνει.
Φίλες και φίλοι,
Αυτή η νέα αντίληψη για την οποία σας μιλώ, μπορεί να περιλαμβάνει πολλές τομές «τεχνοκρατικού» χαρακτήρα, είναι όμως μια αντίληψη βαθύτατα πολιτική. Γιατί προϋποθέτει εθνική ενότητα και υπέρβαση παλαιών διχασμών, ώστε η χώρα να κερδίσει, επιτέλους, το χαμένο χρόνο. Δεν πρόκειται για «δεξιές» ή «αριστερές» λύσεις. Πρόκειται για πρακτικές λύσεις για όλους. Και αφορά το πρόγραμμά μας και ο πολιτικός μας λόγος όλες τις εκσυγχρονιστικές και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, που είναι καιρός πια να συμπορευτούν έχοντας απέναντί τους μόνο τα ζητούμενα του αύριο. Και ακριβώς επειδή αυτή η θέση μας συνιστά από μόνη της μια πολιτική υπέρβαση, γι’ αυτό δέχεται τέτοιο λυσσαλέο σφυροκόπημα από τις δυνάμεις της καθυστέρησης και της οπισθοδρόμησης. Και να είστε σίγουροι πως, στο δρόμο προς τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί, με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο προς την αντίθετη κατεύθυνση: Θα διαστρεβλώσει τις απόψεις μας, υψώνοντας φοβικά σκιάχτρα.
Θα μεταφέρει τη συζήτηση από το παρόν στο παρελθόν, κι από τα συγκεκριμένα θέματα για τα οποία θα μιλάμε εμείς, σε γενικόλογα, ξύλινα συνθήματα. Θα επαναφέρει ξεπερασμένα σύνδρομα και ψεύτικους διχασμούς που δεν λένε τίποτα στους περισσότερους Έλληνες. Δεν λένε σίγουρα τίποτα στη δική σας τη γενιά. Και, όπως το συνηθίζει, δεν θα διστάσει να χτυπήσει κάτω από τη μέση με άγρια προπαγάνδα. Ανοίγω παρένθεση. Τα fake news είναι ήδη εδώ και γνωρίζουμε από που προέρχονται. Στόχος τους είναι οι εκλογές να είναι βρώμικες – το ξέρουμε. Όλα αυτά όμως μας κάνουν πιο δυνατούς. Η μεγάλη μας δύναμη είναι τα επιχειρήματα, είναι η μετριοπάθεια, αλλά είναι και η βαθιά πίστη και η σιγουριά για την ορθότητα των απόψεών μας. Η ίδια η πραγματικότητα δείχνει την καταστροφή που έφεραν τα ψέματα Τσίπρα και Καμμένου. Αυτά εν πολλοίς είναι γνωστά. Δεν θα συνιστούσα στη νεολαία μας να χάσουμε πολύ χρόνο αναδεικνύοντας τις αδυναμίες και τα ψέματα του κ. Τσίπρα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να δώσουμε ξανά στους Έλληνες, κυρίως στη νέα γενιά, πίστη για το αύριο, και να το κάνουμε με τη γλώσσα της αλήθειας και με απλές ρεαλιστικές προτάσεις. Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όλους τους Έλληνες, δίχως συμπλέγματα. Δεν αρνούμαστε, προσέξτε, διδάγματα από λάθη, αλλά δεν επιτρέπουμε αυτά να συμψηφίζονται με τα εγκλήματα αυτής της κυβέρνησης. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, και δεν χαρίζουμε σε κανέναν τις επιτυχίες μας. Επικαλούμαστε το δικό μας καινούργιο δρόμο, της ανανέωσης, του εκσυγχρονισμού. Και πείθουμε τους αναποφάσιστους πολίτες ότι η επιλογή της Ν.Δ. δεν αποτελεί απλά μια στενή, κομματική επιλογή. Αλλά το δικαίωμα στην ελπίδα για την αναγέννηση της πατρίδας μας.
Τις ημέρες αυτές, στο πολύ ενδιαφέρον και καινοτόμο summer school, θα πρέπει να βρείτε, να ψάξετε αποτελεσματικές μεθόδους και πρωτότυπους τρόπους και νέες λέξεις για να μιλήσετε στους συνομηλίκους σας. Να απαντήσετε στην απάθεια, την οποία, δυστυχώς, βλέπουμε ζωγραφισμένη στα πρόσωπα πολλών νέων, με μία νέα, μοντέρνα προσέγγιση της πολιτικής. Να αναδείξετε τις μεγάλες μας διαφορές με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τόσο στις ιδέες και τις λύσεις που προτείνουμε, αλλά -θέλω να σταθώ και σε αυτό, και στην καθημερινή μας συμπεριφορά. Να εξηγήσετε στους συνομήλικούς σας ότι η αδράνεια, η αποχή από τα κοινά είναι «βάλτωμα» και ότι το αύριο είναι πρόκληση γι’ αυτούς, όπως για όλους μας. Το μέλλον το διαμορφώνουν αυτοί που συμμετέχουν και όχι αυτοί που απέχουν. Να παρουσιάσετε τις θέσεις μας τεκμηριωμένα και με πειθώ. Με καλόπιστο τρόπο. Να αναγνωρίσετε με θάρρος και τις δικές μας αδυναμίες, δείχνοντας, όμως, το δρόμο της υπέρβασης. Να γίνετε, με άλλα λόγια, εσείς η νεολαία μας, οι ίδιοι το παράδειγμα του πολιτικού στελέχους που θα ήθελαν οι συνομιλητές σας. Τολμηροί, ενημερωμένοι, διαβασμένοι, απαιτητικοί. Όχι αλάνθαστοι, αλλά έντιμοι και εργατικοί. Οραματιστές και όχι ονειροπαρμένοι. Και μη φοβηθείτε, αυτό το τριήμερο, να μιλήσετε ανοιχτά. Κάντε ερωτήσεις, εκφράστε διαφωνίες, διατυπώστε προτάσεις. Όταν δημοσίως επικαλούμαστε στο λόγο μας τη γλώσσα της αλήθειας, οφείλουμε να τη μιλάμε πρώτα από όλα μεταξύ μας. Και όταν ζητούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι –μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό. Είμαι σίγουρος πως όλα αυτά θα τα κάνετε και περιμένω με πολύ ενδιαφέρον τα συμπεράσματα αυτής της ωραίας πρωτοβουλίας.
Κλείνω, με μία διαπίστωση και με ένα κάλεσμα: Εκλογές μπορεί να γίνουν ανά πάσα στιγμή, καθώς το δίδυμο της κυβερνητικής καταστροφής Τσίπρα-Καμμένου έχει πάρει μια κατηφόρα που πολλαπλασιάζει τα λάθη και προκαλεί σπασμωδικές κινήσεις. Είναι κάτι που θα τους κάνει όλο και πιο επικίνδυνους στις πρακτικές τους και όλο και πιο αχαλίνωτους στην προπαγάνδα τους. Σας καλώ, λοιπόν, σε ετοιμότητα, όχι μόνο για να ηττηθεί, αλλά για να απαξιωθεί πολιτικά ο παλαιοκομματισμός που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι εκλογές θα είναι δικές σας εκλογές. Και οι νέοι θα κρίνουν το αποτέλεσμα, οι νέοι θα φέρουν τη νίκη. Και είναι η νεολαία που θα γίνει πυξίδα μιας κυβέρνησης –μιας κυβέρνησης όλων των Ελλήνων, μιας κυβέρνησης για μία αναγεννημένη Ελλάδα. Ξεκινάμε, λοιπόν, αυτόν τον όμορφο αγώνα για να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη όλων των Ελλήνων, Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ για το θερμό σας χειροκρότημα. Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας. Σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας στη μεγάλη μας παράταξη, στη Νέα Δημοκρατία.
