H Ασίνη, ακμάζουσα ελληνική πόλη της αρχαιότητας, βρισκόταν στην Αργολίδα, κοντά στο σημερινό Τολό. Ο περιηγητής Παυσανίας, στο έργο του «Λακωνικά» αναφέρει ότι κατά τον 8ο π.Χ. αιώνα, όταν βασιλ
ιάς στην Σπάρτη ήταν ο Νίκανδρος, γιος του Χαρίλαου από το γένος των Ευρυποντιδών, και δεύτερος βασιλιάς ο Τήλεκλος από το γένος των Αγιαδών, ξέσπασε πόλεμος στην Αργολίδα, μεταξύ των Λακεδαιμόνιων και των Αργείων.
Οι κάτοικοι της Ασίνης ήταν σύμμαχοι των Σπαρτιατών και μάχονταν εναντίον των γειτόνων τους Αργείων. Όταν οι Σπαρτιάτες σταμάτησαν τις εχθροπραξίες, και επέστρεψαν στην Σπάρτη, οι Αργείοι κατέστρεψαν για αντίποινα ολοσχερώς την Ασίνη.
Οι Ασίνιοι που απέμειναν επιβιβάστηκαν στα πλοία και εγκατέλειψαν οριστικά την πόλη τους. Η πιθανότερη εκδοχή είναι σε αυτή την δύσκολη περίσταση να ζήτησαν τη βοήθεια των συμμάχων τους, και να την έλαβαν, με την μορφή παραχώρησης γης, για να ιδρύσουν καινούργια πόλη.
Και ο περιηγητής Στράβων, στη θαλάσσια διαδρομή του από το ακρωτήριο Ταίναρον μέχρι το Μαλέας, καταγράφει διαδοχικά τις πόλεις Ψαμμαθούς, Ασίνη και Γύθειο.
“Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΝΗΣ” ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
Το πιο αποκαλυπτικό, ίσως, από τα ποιήματα του Σεφέρη είναι “Ο βασιλιάς της Ασίνης”. Είναι εμπνευσμένο από μια και μοναδική λέξη της Ιλιάδας – “ριγμένη εδώ σαν την εντάφια προσωπίδα” λέει ο ποιητής – μια λέξη που ταυτίζει τον βασιλιά της Ασίνης με έναν από τους ήρωες του τρωικού πολέμου. Το κάστρο του ήταν χτισμένο πάνω σ’ ένα βράχο κοντά στο Ναύπλιο.
Στις ανασκαφές που έγιναν με την επίβλεψη του αρχαιολόγου Axel W. Persson από την Ουψάλαανακαλύφτηκε ανάμεσα στ’ άλλα κι ένα μικρό πήλινο αγαλματίδιο, στο οποίο δόθηκε το όνομα “Ο λόρδος της Ασίνης”.
