Μετά τη Ήπειρο τη Δυτική Μακεδονία τη Θεσσαλία τη Στερεά Ελλάδα τη Κρήτη και τη Δυτική Ελλάδα σειρά της Πελοποννήσου για την «Αναπτυξιακή» φιέστα Κυβέρνησης – Περιφέρειας. Αυτά τα συνέδρια είναι ενταγμένα στο σχεδιασμό της κυβέρνησης για την συγκρότηση του «εθνικού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
Με άλλα λόγια θα ασχοληθείτε με την εξειδίκευση του γενικού σχεδίου, που έχει εκπονηθεί από τα αστικά επιτελεία, για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου σε επίπεδο Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Ο λαός έχει πείρα και από παλαιότερα ανάλογα συνέδρια αλλά και από τα πρόσφατα σε άλλες περιοχές. Ηταν φιέστες αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης του λαού.
Εκτός από την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας προς όφελος των μονοπωλίων, επιδίωξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της περιφερειακής και τοπικής διοίκησης, με τη συνεργασία της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων ήταν και είναι η ενσωμάτωση των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου κάτω από το αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης».
Ο λαός της Πελοποννήσου δεν έχει να ωφεληθεί τίποτα από την συνάντηση της «δίκαιης ανάπτυξης» του κυρίου Τσίπρα με την «υγιή επιχειρηματικότητα» του κυρίου Τατούλη.
Ανάπτυξη για ποιον.
Το κεντρικό ερώτημα είναι:
Αυτή η ανάπτυξη που ευαγγελίζεστε ποιον θα ωφελήσει;
Ποιον εξυπηρετεί;
Εχουν να προσδοκούν κάτι θετικό οι εργαζόμενοι οι λαϊκές οικογένειες;
Την απάντηση την δίνουν τα ίδια τα γεγονότα, η πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι, με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία να σπάει κόκαλα, την φοροαφαίμαξη, τις απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς και τόσα άλλα.
Μιλάτε για τον τουρισμό, για τις αφίξεις που κάθε χρόνο σπάνε ρεκόρ, για τις επενδύσεις που έγιναν ή προγραμματίζονται.
Ποιες είναι όμως οι προϋποθέσεις για να γίνουν όλα αυτά.
Τα λένε και τα δείχνουν στη πράξη οι ίδιοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου.
Με εργαζόμενους που αμείβονται με μισθούς στα τάρταρα, με ατέλειωτες ώρες δουλειάς, κυρίως για τους νεότερους με τη «μαθητεία» με απολύσεις και χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις, με απλήρωτη δουλειά για μήνες, με 14 μορφές ευελιξίας, με παράδοση «φιλέτων» της Πελοποννήσου για επιχειρηματική αξιοποίηση και άλλα. Την ίδια ώρα οι αυτοαπασχολούμενοι στο τουρισμό περνάνε μαύρες μέρες, οι διακοπές για ένα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων είναι άπιαστο όνειρο, ενώ οι μικρομεσαίοι αγρότες ακούνε για σύνδεση του τουρισμού με τον αγροτοδιατροφικό τομέα, ζήτημα που αφορά τις μεγάλες καθετοποιημένες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και όχι βέβαια τους ίδιους που δίνουν μάχη επιβίωσης.
Διαθέτετε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για επιχορηγήσεις ζεστό χρήμα στους καπιταλιστές, για υποδομές λιμάνια για να πιάνουν κρουαζερορόπλοια, μαρίνες για να δένουν τα γιότ.
Αυτό είναι το περιεχόμενο της «δίκαιης ανάπτυξης» στον τουρισμό που πλασάρει η κυβέρνηση και υλοποιεί η Περιφέρεια.
Ανάπτυξη με τεράστια κέρδη για τους μονοπωλιακούς ομίλους, φτώχεια και εξαθλίωση για τα λαϊκά στρώματα. Όποιον κλάδο οικονομίας και να πάρεις βγαίνει το ίδιο συμπέρασμα.
Δίκαιη ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρχει σε ένα άδικο και σάπιο σύστημα, το καπιταλιστικό που υπηρετείτε.
Γιατί έχετε κίνητρο και σκοπό της παραγωγής το καπιταλιστικό κέρδος.
Γι’ αυτό είναι κούφια η συνθηματολογία της κυβέρνησης και η δική σας περί «ανάπτυξης με κοινωνικό πρόσημα» και άλλα τέτοια, που δεν επιβεβαιώθηκαν σε καμία καπιταλιστική χώρα, αντίθετα στην καθεμία απ’ αυτές οι λαοί είναι τα μόνιμα υποζύγια. Είτε έχουν «κεντροαριστερές» είτε «κεντροδεξιές» κυβερνήσεις, είτε μονοκομματικές είτε πολυκομματικές κυβερνήσεις είτε έχουν μνημόνια είτε όχι.
Γι’ αυτό ενώ αναπτύσσονται ταχύτατα η επιστήμη, η ερεύνα, οι νέες τεχνολογίες δεν βελτιώνεται η ποιότητα ζωής του λαού μας, για να δουλεύουμε σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο αλλά και με εισόδημα που θα εξασφαλίζει πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.
Γι’ αυτό δεν απολαμβάνουμε σύγχρονες υπηρεσίες υγείας – πρόνοιας, πολιτισμού και μαζικού αθλητισμού.
Το καπιταλιστικό κέρδος σαν κίνητρο και σκοπός της παραγωγής είναι η αιτία που και στην περιοχή μας:
- Και στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης το βιομηχανικό κεφάλαιο στο κλάδο των τροφίμων είναι κερδοφόρο «ενισχύει την ανταγωνιστικότητά του», τον «εξαγωγικό του προσανατολισμό» την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι στο κλάδο βιώνουν μειώσεις μισθών, χτυπιούνται οι Συλλογικές του Συμβάσεις. Δεν έχετε παρά να δείτε τι γίνεται στα συσκευαστήρια.
- Ενώ υπάρχουν τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού και πρώτων υλών για την βιομηχανία, από το 1992 με την ενιαία αγορά υπάρχει στασιμότητα στην ανάπτυξή τους.
Συγκεντροποιείται η κτηνοτροφική παραγωγή και οι φτωχοί κτηνοτρόφοι αδυνατούν να επιβιώσουν.
Γι αυτό ενώ οι παραγωγοί πουλάνε την παραγωγή τους σε πάμφθηνες τιμές και οι μισθοί πέφτουν, την ίδια στιγμή τα τρόφιμα φτάνουν στην λαϊκή κατανάλωση σε εξωφρενικά μεγαλύτερες τιμές αυξάνοντας την κερδοφορία των εμποροβιομηχάνων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Γι αυτό περικόπτονται οι δαπάνες για την δακοκτονία και το πρόγραμμα καταρρέει, αγρότες που επλήγησαν από καιρικές συνθήκες κάνουν χρόνια να πάρουν κάποια ψίχουλα αποζημίωσης ή ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει μια σειρά ζημιές και καταστροφές των αγροκτηνοτρόφων.
Γι αυτό δεν προκρίνονται έργα για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όπως αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας αλλά για την διαμόρφωση όρων και υποδομών για την καπιταλιστική ανάκαμψη μέσω των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, των ΕΣΠΑ των ΣΔΙΤ και των άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων εθνικών και ευρωενωσιακών.
Γι αυτό καρκινοβατούν έργα όπως το φράγμα του Αισωπού, τα αρδευτικά δίκτυα στο Φιλιατρινό φράγμα που στοίχειωσε σαν το γεφύρι της Άρτας το φράγμα της Κελεφίνας άλλα μικρότερα φράγματα, τα έργα για τα νερά του Ανάβαλου κ.λ.π. Ήρθε η ώρα για να ιδιωτικοποιήσετε και τους υδάτινους πόρους γι’ αυτό προωθείται το ΣΔΙΤ για τα νερά του Ανάβαλου.
Θέλουν κι άλλα.
Το συνέδριό σας αφορά τους ανεμογεννητριάδες, τους tour operators, τους μεγαλοξενοδόχους, τους μεγαλοεξαγωγείς αγροτικών – κτηνοτροφικών προϊόντων τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Είναι για όλους αυτούς που ξεζουμίζουν τους εργατοϋπαλλήλους στον τουρισμό, τις μεταφορές, το εμπόριο και τη βιομηχανία. Που παίρνουν κοψοχρονιά το προϊόν του αγρότη οδηγώντας τον σε βίαιο ξεκλήρισμα. Που οδηγούν στη χρεοκοπία τον μικρομαγαζάτορα, ο οποίος δεν μπορεί να τους ανταγωνιστεί.
Γι αυτό θα συνωστιστούν όλοι τους σ’ αυτή τη φιέστα.
Δεν τους φτάνουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που πήραν εδώ στη Πελοπόννησο ζεστό χρήμα από επιχορηγήσεις προγράμματα και νόμους θέλουν και άλλα.
Εμείς δεν θα συμμετέχουμε σ’ αυτή τη φιέστα. Θα είσαστε όλες οι αστικές δυνάμεις αγαπημένοι σαν μια οικογένεια.
Εμείς θα είμαστε απ’ έξω με το λαό που θα διαδηλώνει.
Με τους Μεγαλοπολίτες που θα απαιτούν να μην πουληθούν οι λιγνιτικές μονάδες και τα ορυχεία και να μην γίνει το λεκανοπέδιο ένας απέραντος σκουπιδότοπος σύμμεικτων βιομηχανικών κι επικίνδυνων αποβλήτων.
Με τους φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους που παλεύουν για την επιβίωσή τους κόντρα στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.
Με τους εργάτες και τους υπαλλήλους που διεκδικούν κάλυψη απωλειών και δουλειά με δικαιώματα.
Με του συνταξιούχους που λένε φτάνει πια η περικοπή των συντάξεων.
Υπάρχει διέξοδος.
Γιατί η λύση στα σημερινά αδιέξοδα δεν είναι σ’ αυτές τις φιέστες, βρίσκετε και θα κριθεί στους δρόμους του αγώνα.
- Στην οργάνωση της πάλης μέσα από τα σωματεία, τις Επιτροπές Αγώνα, τους Συλλόγους, τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις.
- Στην ένωση σε μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων των μικρών επαγγελματιών, των μικρομεσαίων αγροτών.
- Στον αγώνα που στοχεύει στον αληθινό αντίπαλο τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
