Ένα απόγευμα στο Ναύπλιο, μια μπόρα τον αναγκάζει να μπει σε ένα καφενείο. Καφές, τσιγάρα και το λευκό χαρτί στο τραπέζι. Έλιοτ και Σεφέρης στον περίγυρο, με την "Έρημη χώρα" να τρυπάει τους ήχους της βροχής. Εκεί γύρω από τα πάτρια εδάφη, ο Καρούζος, ο Τερζάκης και άλλοι Αναπλιώτες της γραφής. Κάπως έτσι η βροχή ξέπλυνε τη σιωπή και ο Μανόλης Πολέντας βρέθηκε να μετράει τυπωμένη την τέταρτη πλέον ποιητική του συλλογή. Η "Βροχή στο Ναύπλιο και άλλα ποιήματα", που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Ταξιδευτής", μπορεί να ξεκινά με το αυτοβιογραφικό, τρόπον τινά, ομώνυμο ποίημα, ωστόσο δεν παρεκκλίνει εντελώς από τα προσφιλή του Πολέντα.
"Η ποίησή μου εξακολουθεί να είναι στρατευμένη παρά τη δαιμονοποίηση που έχει υποστεί η έννοια στράτευση" λέει για να προσθέσει ότι "ούτως ή άλλως όλοι οι ποιητές σε κάτι πιστεύουμε, σε κάποιον σκοπό είμαστε ταγμένοι". Υπό τους "ήχους" της βροχής η έσω ματιά συναντά τη συλλογική οπτική σε ένα κομψό βιβλίο, στις σελίδες του οποίου ο ποιητής συνομιλεί με τον εαυτό του, τους ομότεχνους και τους συμπολίτες του.
Η "Βροχή στο Ναύπλιο και άλλα ποιήματα" (εκδ. Ταξιδευτής) παρουσιάζεται την Κυριακή στις 7 μ.μ. στο Polis Art Cafe. Για το βιβλίο και τον ποιητή θα μιλήσουν ο θεωρητικός της λογοτεχνίας Σάββας Μιχαήλ και ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος. Συντονίζει ο Νίκος Κουρμουλής.
