Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Η ΑΥ.Ρ.Α. για την προγραμματική σύμβαση μεταξύ Δήμων Ναυπλιέων & Άργους - Μυκηνών, για την κατασκευή μονάδας διαχείρισης απορριμμάτων.


 Αποτέλεσμα εικόνας για Η ΑΥ.Ρ.Α. για την προγραμματική σύμβαση μεταξύ Δήμων Ναυπλιέων & Άργους - Μυκηνών, για την κατασκευή μονάδας διαχείρισης απορριμμάτων.
Την Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, συζητήθηκε μεταξύ άλλων και το θέμα που αφορούσε την «Προγραμματική σύμβαση μεταξύ Δήμων Ναυπλιέων και Άργους - Μυκηνών, για την υλοποίηση του έργου κατασκευής μονάδας διαχείρισης για την επεξεργασία των οικιακών και δημοτικών απορριμμάτων των ανωτέρω Δήμων».
Επειδή το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και αφορά όλους τους δημότες, κρίνουμε ότι θα πρέπει να ανακοινώσουμε το περιεχόμενο της σύμβασης και τις θέσεις μας επ’ αυτής.
Στο σημείο αυτό θεωρούμε σκόπιμο να σχολιάσουμε την ατολμία που επέδειξε η δημοτική αρχή όλα αυτά τα χρόνια, να μην αναλάβει τις ευθύνες που και
νομοθετικά προβλέπονταν (Καλλικράτης), και υγειονομικά ήταν επιβεβλημένες.
Η σύμβαση προβλέπει την κατασκευή στη θέση «Γκριμάρια» του Δήμου Άργους - Μυκηνών, μονάδας επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, δυναμικότητας 45.000 τόνων, όπου θα γίνεται μηχανική διαλογή και επανάκτηση  ανακυκλώσιμων υλικών και κομποστοποίηση του οργανικού υπολείμματος.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι δημότες θα συνεχίσουν να τοποθετούν όλα τα απορρίμματα σε μια σακούλα. Η σακούλα αυτή θα πηγαίνει με μικρό κόστος σε ένα μαγικό εργοστάσιο που θα την επεξεργάζεται χωρίς να ρυπαίνει το περιβάλλον, χωρίς να βρωμίζει την Καραθώνα και όλοι εμείς θα χαιρόμαστε τη ζωή μας και τα μπάνια μας, έχοντας δαπανήσει μόλις 600.000 ευρώ (όσα προβλέπει κονδύλι του ΕΣΠΑ για τις παιδικές χαρές).
Πολύ καλό για να είναι αληθινό και δεν είναι.
Ο μόνος ορθός τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων είναι η διαλογή στην πηγή, στο νοικοκυριό, η τοποθέτηση των ανακυκλώσιμων υλικών σε ξεχωριστές σακούλες και όχι σακούλα, η μεταφορά τους σε ξεχωριστούς κάδους και όχι κάδο ανακυκλώσιμων, η οικιακή κομποστοποίηση -όπου είναι δυνατόν- και η ανάπτυξη δικτύου συνοικιακών κομποστοποιητών, διαχειριζόμενων από τους δημότες της κάθε γειτονιάς (παράδειγμα Καλαμάτας), όπου είναι δυνατή η οικιακή κομποστοποίηση.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο έχουμε ουσιαστική μείωση του όγκου των απορριμμάτων που καταλήγει προς επεξεργασία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο έχουμε μία μόνιμη βιώσιμη λύση περιβαλλοντικά και αισθητικά αποδεκτή, που δεν προσβάλει, ούτε υποθηκεύει  το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας και είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου και πολιτισμένου κράτους.
Οι μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων δεν απαντούν στο πρόβλημα, αλλά το κρύβουν για λίγα χρόνια κάτω από το χαλί, για να το επαναφέρουν πιο οξυμένο αργότερα.
Το υπόλειμμα από την μηχανική επεξεργασία είναι πάνω από 70%, ενώ με την οικιακή διαλογή, κάτω από 30%. Το κομπόστ που θεωρητικά παράγεται σε αυτές τις μονάδες, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αγροτική ή οικιακή χρήση γιατί είναι τοξικό. Για το μόνο που προσφέρεται είναι για να σκεπάζει τον όγκο των απορριμμάτων.
Είναι λοιπόν θέμα χρόνου, οι χώροι αυτοί να κορεστούν και να αντιμετωπίσουμε εντονότερα το πρόβλημα σε λίγα χρόνια.
Όμως αυτού του είδους οι συμβάσεις ελλοχεύουν και μεγαλύτερο κίνδυνο. Απομακρύνουν τους πολίτες από τη λογική της συνυπευθυνότητάς τους στη δημιουργία, αλλά και στη λύση του προβλήματος.
Με τις συμβάσεις αυτές ο δημότης αισθάνεται -και όχι άδικα- ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει, γιατί θα έρθει ο καλός ο δήμαρχος και μαγικά θα του δώσει τη λύση.
Οι δημότες θα πρέπει να καταλάβουν μετά από κατάλληλη ενημέρωση και ευαισθητοποίησή τους, πως για να γίνει ο Δήμος καλύτερος, θα πρέπει να αγωνιστούν αυτοί και αν δεν γίνει θα φταίνε αυτοί, και τέτοιου είδους συμβάσεις δεν βοηθούν προς αυτό το σκοπό, άρα κρίνονται απαράδεκτες και σε ουσιαστικό, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.

Η παράταξή μας αντιμετωπίζοντας το θέμα των απορριμμάτων με υπεύθυνο τρόπο, προτίθεται να διοργανώσει ημερίδα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των δημοτών, το αμέσως προσεχές διάστημα.