Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

ΑΠΟΛΟΓΙΑ

ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Σφυρίζει η ψυχή μου
σαν ξεφούσκωτο μπαλόνι ,
η σκιά της αγωνίας με παρηγορεί
οι θόρυβοι ,
οι δονήσεις
τα βιβλία
στηρίζουν
την αβεβαιότητα.
Με στραβοκοιτάζει η απόγνωση,
μαξιλάρι δεν έχω να κοιμηθώ,
νιώθω σαν ψάρι στο αγκίστρι
έτσι όπως τρέμουν τα πόδια μου
σήμερα το βράδυ.

Καμιά μοναχική καρδιά
δεν δάκρυσε μπροστά στην εξορία του κόσμου.

Σάρκα ανέραστη είναι
φόνος είναι
ο λόγικός γείτονας ,
ο φύλακας των μουσείων,
ο χαρούμενος σκοπευτής ,
η κυριακάτικη μεσημεριανή συγκέντρωση,
σπυρί στο ρουθούνι μου είναι,
το αποθημένο,
το πικρό χαμόγελο,
τα χρυσά βραβεία,
οι εκλογές,
ζωολογικός κήπος είναι
η όρεξη να σπαταλήσουμε την ώρα μας,
οι κρυφοί πόθοι,
η απόσταση,
η καταιγίδα χωρίς ουράνιο τόξο.

-ο ταχυδακτυλουργός μου στα λόγια είναι αργός-

Μα εγώ είμαι πατημασιά γάτας στο σκοτάδι,
μεθυσμένου παραπάτημα,
πεζοδρόμιο στενό,
καπνός πριν την φωτιά,
αδέσποτος πότης του ονείρου,
αγγαρεία ,
κατάψυξη,
ευγενική θλίψη .
Στα σύννεφα έπαιζα μπάλα μικρός,
κανείς δεν με ξύπνησα
όταν φτιαχνόταν ο κόσμος,
κι έτσι από του παραμυθιού τα βάθη,
λύκος πριαπιστής ξεπετάγομαι,
μ' ένα στομάχι ελέφαντα
σκαρώνω αποτρόπαια εγκλήματα
εις βάρος των εξαναγκασμών.