Η
φετινή Πρωτομαγιά συμπίπτει με τα
τέσσερα χρόνια από την υπαγωγή της χώρας
σε καθεστώς μνημονίων, που μας οδήγησαν
στη νέα βαρβαρότητα του κεφαλαίου, του
ΔΝΤ και της ΕΕ. Τέσσερα χρόνια κόλασης
για το λαό, με τεράστια κοινωνική
καταστροφή. Στρατιές ανέργων, πετσόκομμα
των μισθών και σπρώξιμο του κόσμου της
εργασίας στα όρια της εξαθλίωσης για
να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, για
να σωθεί η ευρωζώνη και η ΕΕ. Τέσσερα
χρόνια διαρκών κινητοποιήσεων και
συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής
και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό, που
προκάλεσαν ρήγματα, οικοδόμησαν μορφές
λαϊκής ενότητας και αλληλεγγύης, όξυναν
την πολιτική κρίση.
Το
βάθος της καπιταλιστικής κρίσης οδηγεί
την κοινωνική σύγκρουση σε παροξυσμό.
Η κυβέρνηση, παρόλο που προσπαθεί να
πείσει ότι «ξεπεράσαμε την κρίση»
και έρχεται «ανάκαμψη», ψήφισε πριν ένα
μήνα ένα ακόμη μνημόνιο. Πίσω από το
«πρωτογενές πλεόνασμα», κρύβεται το
υπέρογκο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Οι
απολύσεις στο δημόσιο, η προσπάθεια
επιβολής με τον πιο αυταρχικό τρόπο της
«αξιολόγησης», η διάλυση της δημόσιας
υγείας και κάθε κοινωνικού αγαθού, το
ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο
διεθνές και ευρωπαϊκό κεφάλαιο,
επισπεύδονται προκειμένου να
εκταμιευτούν οι νέες δόσεις, που αμέσως
θα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους.
‘Ήδη κατάθεσαν προς ψήφιση ένα νέο
«μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» με μέτρα μέχρι
και το 2020 κι ετοιμάζουν χειρότερα για
μετά τις εκλογές.
Δεν
ξεχνάμε ακόμα, πως η φετινή Πρωτομαγιά
συμπίπτει με την συμπλήρωση 70 χρόνων
από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών
στην Καισαριανή, από τους φασίστες-ναζιστές
Γερμανούς κατακτητές. Η πάλη κατά του
σύγχρονου φασισμού και των νεοναζιστικών
συμμοριών, πρέπει να γίνουν υπόθεση
όλης της εργατικής τάξης, υπόθεση του
λαού και της πάλης του.
Πιάνοντας
το νήμα από τους αγώνες του προηγούμενου
διαστήματος, το εργατικό κίνημα μπορεί
να ανασυγκροτηθεί ταξικά σε νέες βάσεις,
μακριά από τις λογικές του εργοδοτικού,
κυβερνητικού συνδικαλισμού της προδοσίας
και της συνθηκολόγησης. Να βάλει τα
εργατικά συμφέροντα μπροστά, για
αυξήσεις, για συλλογικές συμβάσεις και
δικαιώματα, ενάντια στην ανεργία, για
μείωση του χρόνου εργασίας και κατάργηση
της εργασίας-λάστιχο. Να ανατρέψει τη
σύγχρονη βαρβαρότητα επιβάλλοντας με
τους αγώνες του έναν άλλο δρόμο έξω από
τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, σε ρήξη
με το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο, το
κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Η
φετινή πρωτομαγιά, πρέπει να βρει τον
κόσμο της εργασίας στους δρόμους του
αγώνα και της αναζήτησης ενός νέου
εργατικού Σικάγου. Γιατί σήμερα, οι
τρομακτικές δυνατότητες της εποχής,
μπορούν να ικανοποιήσουν τις εργατικές
ανάγκες, αρκεί η κοινωνία να απαλλαγεί
από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της
ολοκληρωτικής υπαγωγής του ανθρώπου
στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Με
όπλο μια άλλη Αριστερά της ανατροπής,
ενωτική και μετωπική, που θα αναπνέει
μέσα στους λαϊκούς κι εργατικούς αγώνες,
που θα είναι η ραχοκοκαλιά του ξεσηκωμού
μέχρι την τελική νίκη, την πλήρη
απελευθέρωση των εργαζομένων από τα
δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Με
τις σημαίες και την ιστορική παρακαταθήκη
του εργατικού Σικάγου, της Πρωτομαγιάς
των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης του
’36 και τη θυσία των αγωνιστών στο
σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944,
τιμούμε τους νεκρούς μας και παλεύουμε
για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της
επίθεσης και τη νικηφόρα σύγκρουση με
την πολιτική του κεφαλαίου και το σύστημά
του.
ΜΌΝΗ
ΕΛΠΙΔΑ ΟΙ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΓΙΑ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ
ΕΞΩ
ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – ΕΕ
ΝΑ
ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ
ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
