1. Οι Κοινοβουλευτικές ομάδες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη, με αίσθημα ευθύνης, με τεράστιο προσωπικό και συλλογικό πολιτικό κόστος, με πατριωτισμό και υπευθυνότητα, σήκωσαν στις πλάτες τους τις αμαρτίες όλης της Μεταπολίτευσης. Μιας Μεταπολίτευσης όμως που εκτός από τα αρνητικά της είχε και τεράστια θετικά, όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας, η απελευθέρωση των προοδευτικών πολιτών, το Α.Σ.Ε.Π., η εκλεγμένη Αυτοδιοίκηση,κ.ά.
2. Το μνημόνιο ανέτρεψε τα πάντα στη χώρα. Η υπέρβασή του και η έξοδος από το μνημόνιο θα γίνει επίσης με ανατροπή των πάντων. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια άλλη Ελλάδα σε σχέση με αυτήν του 2008. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, είναι μακριά νυχτωμένος.
3. Ζούμε στην Ευρώπη των ανισοτήτων, του πολιτικού τακτικισμού, της στασιμότητας, της πολιτικής συντήρησης. Ετοιμάζεται μια νέα «αρπαγή της Ευρώπης», αυτή τη φορά όχι από τον μυθολογικό Δία, αλλά από τις δυνάμεις του ευρωμηδενισμού και του εθνικιστικού λαϊκισμού.
4. Ζούμε στην Ευρώπη της δημογραφικής γήρανσης, δηλ. των αδιεξόδων στα ασφαλιστικα συστήματα, της τεράστιας ανεργίας, της απίστευτης φτώχειας, των τεράστιων ανισοτήτων ανάμεσα σε Βορρά και Νότο. Όμως, η Ευρώπη είναι το μόνο γήπεδο στο οποίο μπορούμε και πρέπει να παίξουμε.
5. Ζούμε στην Ευρώπη της μεγάλης ενεργειακής φτώχειας, με 50.000.000 Ευρωπαίων πολιτών, να μην μπορούν να ανταποκριθούν στο ενεργειακό κόστος, με εξαιρετικά μειωμένη την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, που έχει τριπλάσιο κόστος σε σχέση με την αντίστοιχη Αμερικάνικη και με διαρκή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ευρωπαϊκών νοικοκυριών που έχουν διπλάσιο κόστος από τα αντίστοιχα αμερικάνικα, και όλα αυτά εξαιτίας της μεγάλης επανάστασης του σχιστολιθικού αερίου στις Η.Π.Α. Η Ευρώπη ψάχνει ακόμη να βρει τις απαντήσεις.
6. Ζούμε στην Ευρώπη των συμμαχικών κυβερνήσεων ανάμεσα στα λαϊκά – συντηρητικά και τα σοσιαλιστικά κόμματα, όπως το CDU και το SPD στη Γερμανία, ή τη νέα Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι απεμπολούμε το αξιακό μας υπόβαθρο, την ιδεολογία, την προέλευση, τις ευαισθησίες, τα οράματά μας. Συνεργαζόμαστε για λόγους εθνικής ανάγκης.
7. Τόσο η Ευρώπη, όσο και η Ελλάδα, πρέπει να ανακαλύψουν «ένα νέο παραγωγικό πρότυπο», ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, με παραγωγή νέου πλούτου, αφού τα δανεικά τελείωσαν. Με δίκαιη αναδιανομή τόσο στις κοινωνικές ομάδες, όσο και στο χώρο για άρση των περιφερειακών ανισοτήτων. Με σεβασμό στο περιβάλλον και την αειφορία. Αυτοί είναι οι τρεις (3)πυλώνες του νέου μοντέλου.
8. Έχουμε ανάγκη από την Ελλάδα της συμφιλίωσης, την Ελλάδα της άρνησης του εθνικού διχασμού, που κάποιοι προωθούν, από την Ελλάδα της ενότητας των δυνάμεων της παραγωγής, των μεταρρυθμίσεων, των υπερβάσεων.
9. Αρνούμαστε τον εκχυδαϊσμό, την υποκρισία, την αμετροέπεια, το θεατρινισμό. Αρνούμαστε την Ελλάδα όπου ο δημόσιος διάλογος είτε στη Βουλή, είτε στις τηλεοράσεις, γίνεται με ατάκες, με συνθήματα, με τσιτάτα. Θέλουμε δημόσιο διάλογο από κανονικούς ανθρώπους για κανονικούς ανθρώπους.
10. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι μόνο ο εγγυητής της σταθερότητας της Κυβέρνησης. Είναι πολύ παραπάνω, ο εγγυητής της σταθερότητας της ίδιας της χώρας. Εγγυητής της πορείας διεξόδου, της εξωστρέφειας, της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας, της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ο βασικός πυλώνας της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης.
11. Η κοινωνία μας είναι πληγωμένη και θυμωμένη. Βρίσκεται σε πολλαπλά αδιέξοδα, ατομικά, οικογενειακά, συλλογικά. Απαιτεί μια Κεντροαριστερά της ευθύνης. Απαιτεί προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης για την Κοινωνία μετά το μνημόνιο. Με μοναδική επιλογή τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Όχι φοβική, ανοιχτή σε ευρύτερες συνεργασίες, σε όσμωση με νέα πρόσωπα και ιδέες. Με στήριξη της ανασυγκρότησης και με ανοιχτό κάλεσμα προς όλους.
12. Απευθυνόμαστε στο πάνω από το 20% των Ελλήνων πολιτών που δηλώνουν Κεντροαριστεροί ή Σοσιαλιστές και αισθάνονται πολιτικά άστεγοι. Το ποσοστό αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το επιμέρους άθροισμα των δημοσκοπικών προτιμήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ. Λέμε ναι στον διάλογο, ναι στην ενότητα δυνάμεων, ναι στην ευρύτερη δυνατή συμπαράταξη. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υπόσταση, τα σύμβολα και την πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Λέμε ναι στην ελληνική "Ελιά", στους 58, σε όλους όσοι παλεύουν χωρίς ηγεμονισμούς για ενότητα της δημοκρατικής παράταξης. Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι η ευκαιρία να αναδειχθούν οι τοπικές προοδευτικές δυνάμεις χωρίς χρίσματα και καπελώματα. Οφείλουμε όλοι να δουλέψουμε σε αυτή την κατεύθυνση.
