Τα μετέωρα προοιωνίζονται σήμερα κι αύριο καταγάλανους ουρανούς, άπλετες λιακάδες και δροσιστικά μελτεμάκια σε αρκετές περιοχές της χώρας. Ετσι, για το γινάτι του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε· για να του μπουν στο μάτι. Βρήκε εξαίσια την Ελλάδα ο κατωτάτης υποστάθμης υψηλός προσκεκλημένος της. Αντίκρισε αυτό ακριβώς που ήλπιζε να δει. Μια έρημη πόλη, στην οποία δεν σάλευε ούτε μύγα. Ούτ” ένας βιαστικός περαστικός. Λες και βίωνε την επόμενη μέρα πυρηνικού ολέθρου. Αυτοκινητόδρομοι όπως η Αττική Οδός δίχως ένα όχημα, έστω για δείγμα. Κεντρικές λεωφόροι πρωτεύουσας πέντε εκατομμυρίων χωρίς ψυχή ζώσα. Οπως οραματίζεται πάνω-κάτω τον ευρωπαϊκό Νότο.
Συνάντησε όμως ανθρώπους ευγενικούς, προσηνείς και καλόκαρδους, οι οποίοι σκίστηκαν να τον εξυπηρετήσουν. Κάθε επιθυμία του εκπληρωνόταν πριν προλάβει καν να διατυπωθεί. Με τέτοιο σέρβις το μαγαζί θα κόψει μονέδα. Θα σκίσει. Εχει, βλέπετε, εμπειρία ο Σαμαράς από την πιτσαρία του στο Αμέρικα. Ζήτησε μέτρα δισεκατομμυρίων ο Γερμανός. Ηταν ήδη ψηφισμένα απ” το Κοινοβούλιο. Διέταξε απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Είχαν συμπεριληφθεί στο ίδιο νομοσχέδιο. Γύρεψε νέα δυσβάσταχτη φορολογία. Το προσωπικό του Ταχυδρομείου σάλιωνε κιόλας τα γραμματόσημα των εκκαθαριστικών. Οι συνομιλητές του δεν υπέβαλαν το παραμικρό αίτημα. Γαλαντόμοι, αβρόφρονες, μεγαλόψυχοι. Για το κατοχικό δάνειο· κουβέντα. Για τις πολεμικές αποζημιώσεις· τσιμουδιά. Ας όψεται ο Ξένιος Ζευς. Οχι του ΔένΔια· μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Οι Νενέκοι τού φέρθηκαν όπως οι γενίτσαροι στον σουλτάνο, οι υποτακτικοί στον ηγεμόνα, οι αυλικοί στον αυτοκράτορα.
Αλλά έγινε το τσαφ και τους χάλασε η μανέστρα· ήτοι το πολυπόθητο success story. Ιδού πώς έχουν τα πράγματα: Ο Γιάννης Μπαζαίος, συνήθης ύποπτος συντάκτης ύλης εδώ στην «Εφ.Συν.», χαζεύοντας στα πρακτορεία τα ενσταντανέ από το τετ α τετ αφέντη και επιστάτη διαπίστωσε ότι σε δυο-τρία απ” αυτά, τα έγγραφα μπροστά στον Σαμαρά έμεναν ακάλυπτα. Του πέρασε τότε η φαεινή ιδέα να μεγεθύνει την εικόνα ώστε να διαβάζεται το κείμενο. Οι τρελές ιδέες είτε σε οδηγούν στο Δρομοκαΐτειο είτε σου βγαίνουν. Επειτα από ειδική επεξεργασία, συνέβη το απίθανο. Το έγγραφο μπορούσε να διαβαστεί. «Βαδίζουμε σε τεντωμένο σκοινί» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός στον πάτρωνά του. «Σταματήσαμε την άνοδο της αντιπολίτευσης σε εποχή που ψηφίζουμε αντιδημοφιλή μέτρα» καυχήθηκε. Αντί να χρησιμοποιήσει την αντιπολίτευση για να προσπορίσει οφέλη για τη χώρα, συνωμοτεί με τους ξένους εναντίον της. Τον ανησυχεί, ωστόσο, η «εσωτερική κοινωνική αναταραχή».
Φόβοι που οφείλουμε να δικαιώσουμε. Να βγούμε στο κλαρί λοιπόν όταν δεν θα το περιμένει. Μεσούντος του Αυγούστου. Ετσι κι αλλιώς θα κάνουμε φέτος διακοπές οι 2,7 στους 10. Ο 0,7 απώλεσε την ακεραιότητά του στα εκδοροσφαγεία του Μνημονίου. Οι άλλοι δύο είναι χαμένα κορμιά. Οι ρέστοι που θα μείνουμε στο κλεινόν και τα υπόλοιπα άστη μπορούμε να στήσουμε μια σατανική γιορτή· για να μην πλήξουμε, βρε αδελφέ. Να κάνουμε το σόι μπλε με πράσινους κόκκους να τρέμει. Εγώ θα λείψω για λίγο. Παίρνω επιτέλους μια βδομαδίτσα άδεια για κάνα μπανάκι στις πάτριες ακτές. Μην ξεκινήσετε την επανάσταση χωρίς εμένα. Υπομονή ίσαμε την άλλη Δευτέρα. Καλό καλοκαίρι.
Μετέωρος
