Συμπληρώνονται
39 χρόνια από την τούρκικη εισβολή στην
Κύπρο στις 20 Ιουλίου του 1974 και η Κύπρος
συνεχίζει να βιώνει τις τραγικές
συνέπειες. Παραμένει πεδίο αδυσώπητης
σύγκρουσης συμφερόντων και γεωπολιτικών
ανταγωνισμών. Ήταν τότε που σε συνεννόηση
με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ η ελληνική χούντα του Ιωαννίδη
και οι Κύπριοι συνεργάτες της οργάνωσαν
πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακαρίου
και στόχο τη λεγόμενη “διπλή ένωση”
τμημάτων της Κύπρου σε Ελλάδα και Τουρκία
που θα διασφάλιζε την ΝΑΤΟποίηση της
Μεγαλονήσου. Ακολούθησαν η τούρκικη
εισβολή με πρόσχημα το προδοτικό
πραξικόπημα των χουντικών, η τραγωδία
του κυπριακού λαού, και η κατάρρευση
της Χούντας κάτω από το βάρος των
εγκλημάτων της.
Σήμερα
πάλι κυπριακός ο λαός καλείται να
πληρώσει. Η επέλαση του «εύρω – Αττίλα»
έχει και θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες
για τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, τις
κοινωνικές κατακτήσεις, τη ζωή και το
μέλλον του κυπριακού λαού. Η κυβέρνηση
της δεξιάς του ΔΗΣΥ με τη στήριξη του
συντηρητικού κέντρου των ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ στο
μνημόνιο, πάντα με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την
ΕΚΤ αναπαράγουν την ελληνική συνταγή
της αποτυχίας και της κοινωνικής
τραγωδίας. Καθοριστικής σημασίας είναι
η ευθύνη του ΑΚΕΛ, καθώς η κυβέρνηση του
προέδρου Χριστόφια ήταν αυτή που έφερε
τα Μνημόνια, δείχνοντας τα τραγικά
αποτελέσματα της αυταπάτης για αριστερή
κυβέρνηση εντός ΕΕ και ευρωζώνης, χωρίς
διαγραφή του χρέους και κατάργηση των
Μνημονίων και ων δανεικών συμβάσεων.
Σήμερα
είναι απαραίτητος ο λαϊκός συντονισμός
για ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και
ανατροπής. Μόνο οι κοινοί εργατικοί και
λαϊκοί αγώνες σε Ελλάδα και Κύπρο μπορούν
να τινάξουν πάνω από την πλάτη μας και
τη σημερινή «ιερά συμμαχία» που συγκροτούν
ΕΕ, ΔΝΤ αλλά και ΝΑΤΟ.
Η
ελευθερία, η ανεξαρτησία και η κυριαρχία,
η ειρήνη, οι δημοκρατικές ελευθερίες
και η αξιοπρεπής ζωή μπορούν να
κατοχυρωθούν μόνο με την ανάπτυξη ενός
ισχυρού εργατικού και λαϊκού κινήματος για
να φύγουμε εδώ και τώρα από το ευρώ και
την ΕΕ, αλλά και το ΝΑΤΟ, να καταργήσουμε
τον εφιάλτη των μνημονίων και των
αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων,
να διαγράψουμε το χρέος, να
εθνικοποιήσουμε τις τράπεζες και
να μπουν άμεσα φραγμοί στην ελευθερία
διακίνησης των κεφαλαίων καθώς και όλες
τις μεγάλες επιχειρήσεις με τον
δικό μας εργατικό και λαϊκό έλεγχο,
μπορεί να δώσει προοπτική. Μόνο η κοινή
διεθνιστική πάλη των λαών
Ελλάδας-Κύπρου και όλων των λαών της
περιοχής μπορούν να βάλουν φρένο στην
κρίση, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς
και τους πολέμους. Για Κύπρο ενιαία,
ανεξάρτητη, χωρίς δυνάμεις κατοχής,
ξένους στρατούς και βάσεις.
