Η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.), που διαχειρίζεται τη δράση «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής ζωής», ξεκινάει σύντομα μια στατιστική έρευνα για να καταγράψει συμπεράσματα, παραλήψεις και σχόλια από την εφαρμογή του προγράμματος. Να επισημάνω ότι το πρόγραμμα είχε να κάνει με τη χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ, των τροφείων σε δημόσιους και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς και απευθυνόταν σε εργαζόμενες μητέρες. Μία δράση που ξεκίνησε το 2007 και φέτος ολοκληρώνεται. Πάγιο όμως αίτημα των γονέων παραμένει η συνέχισή του.
Η έρευνα από την Ε.Ε.Τ.Α.Α. θα πραγματοποιηθεί τηλεφωνικά σε όσες από τις μητέρες συμμετέχουν στο πρόγραμμα και το επιθυμούν. Φέρεται εκτός, των άλλων, να έχει σαν στόχο και τη διασταύρωση στοιχείων που έχουν να κάνουν με το εργασιακό περιβάλλον των εργαζόμενων μητέρων. Κατά πόσο δηλαδή η εργασιακή σχέση που είχε δηλωθεί με τα δικαιολογητικά που υποβλήθηκαν πέρσι, ισχύει και σήμερα. Οι περισσότερες οικογένειες εικάζουν ότι η συγκεκριμένη έρευνα αποβλέπει στη συνέχιση της δράσης, χωρίς διακοπή ούτε μία χρονιά, αφού η ανάγκη που καλύπτει είναι τεράστια. Η ελάφρυνση από ένα μεγάλο, αλλά παράλληλα αναπόφευκτο, οικονομικό βάρος είναι δεδομένη με την εφαρμογή του προγράμματος. Όλοι θυμόμαστε τις αντιδράσεις που προκάλεσε η μείωση των κονδυλίων, στην αρχή της φετινής χρονιάς. Παρόλο που τα χρήματα ήταν ήδη εξασφαλισμένα και για τη χρονιά που τρέχει, χρειάστηκε η επέμβαση των τοπικών αρχών, η διαμαρτυρία των γονέων και τελικά η αντίδραση του εμπλεκόμενου υπουργού για την ομαλή έκβαση της υπόθεσης. Είναι η αλήθεια πως αρκετές θέσεις έμειναν απλήρωτες αφού τελικά ορισμένες περικόπηκαν.
Η ωφέλεια μιας οικογένειας από το πρόγραμμα είναι μεγάλη. Δεν χρειάζεται έρευνα για να το καταγράψει αυτό. Είναι σίγουρο πως για κάποιους γονείς θα ήταν αδύνατο να στείλουν τα παιδιά τους σε κάποιο παιδικό σταθμό χωρίς τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα. Ειδικά για εκείνους με πάνω από ένα παιδί. Επωφελής είναι και για τα παιδιά. Αποκομίζουν μεγάλα οφέλη από την ενεργή συμμετοχή τους σε δραστηριότητες και σε ομάδες από το να βλέπουν τηλεόραση ή να κάθονται με τον παππού και τη γιαγιά, αν υπάρχουν και εφόσον είναι εφικτό. Είναι επίσης βέβαιο ότι φαντάζει άδικο η προκήρυξη να απευθύνεται μόνο στις εργαζόμενες μητέρες και όχι στις άνεργες, με το σκεπτικό ότι εκείνες θα βρίσκονται στο σπίτι άρα θα μπορούν να κρατήσουν τα παιδιά τους. Στόχος θα έπρεπε λοιπόν να είναι η βελτίωση και η ενίσχυση της δράσης (διαπιστώνοντας και διορθώνοντας τις όποιες παραλείψεις ή ελλείψεις) και παράλληλα η επέκτασή της και σε άλλες κοινωνικές ομάδες όπως αυτές των ανέργων. Πώς είναι δυνατόν κάποια μητέρα να αναζητήσει δουλειά έχοντας την έγνοια ενός ή παραπάνω παιδιών;
Ακούσαμε τον πρωθυπουργό να μιλάει για απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων έως και 55%, όταν στην ευρωζώνη ο μέσος όρος είναι 49%. Επομένως υπάρχουν περιθώρια. Είναι σημαντικό για τη μέση ελληνική οικογένεια, που δοκιμάζεται και τα βγάζει δύσκολα, να έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον την προσχολική εκπαίδευση και φύλαξη των παιδιών της. Την απασχολούν ήδη αρκετά. Ένα έξοδο λιγότερο στον ετήσιο οικογενειακό προϋπολογισμό θα είναι μια μεγάλη ανακούφιση.
