Πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια από τότε...
...Από τότε που η Μαρίνα πήρε το πτυχίο από την Ακαδημία της Φλωρεντίας...
...Από τότε που ήταν φοιτήτρια κι όλα κυλούσαν τόσο γλυκά, σαν το γάργαρο νερό στο ποτάμι...
...Από τότε που ήταν ευτυχισμένη κι ερωτευμένη με τον Παύλο...
...Από τότε που με τραγικό τρόπο τον εγκατέλειψε για να έρθει στην Αθήνα...
Έτσι, χάθηκαν τα ίχνη τους σαν το κύμα που τα σβήνει στην άμμο.
Έτσι χωρίζουν οι δρόμοι τους, καθώς όλα ανατρέπονται, μαζί και τα όνειρα που έκανε.
Η ζωή, της επιφύλαξε πολλές εκπλήξεις και της έδειξε το σκληρό της πρόσωπο.
Τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.
Τώρα, με λαχτάρα κι αγωνία, επιστρέφει στη Φλωρεντία.
Τώρα όλα της θυμίζουν τον πρώτο και μοναδικό της έρωτα.
Όλα της θυμίζουν εκείνον, όλα μιλούν για εκείνον.
Άραγε η ζωή θα της χαμογελάσει όπως τότε;
Άραγε οι παλιές αγάπες αντέχουν στο χρόνο;
Το φεγγάρι θα της κρατήσει μια θέση στη φωτεινή πλευρά του;
Οι ελπίδες να τον συναντήσει την αναστατώνουν κι αναρωτιέται αν όλα θα είναι όπως τότε.
