«Κοίτα στο δρόμο σου
Παιδιά ξεχασμένα, χαμένα
Δώσε το χέρι σου
Να τα βοηθήσεις,
Να τα οδηγήσεις,
Σ’ ένα καλύτερο αύριο»
Τραγούδι από τη ταινία ‘τα παιδιά της χορωδίας’ (les choristes)
Μία σπουδαία γιορτή αφιέρωμα στο σύλλογο ‘Χαμόγελο του Παιδιού’ διοργάνωσε πριν λίγες ημέρες το κέντρο ξένων γλωσσών της Ελένης Γλυκοφρύδη-Λούμου, στο Ναύπλιο.
Μία γιορτή σε τρεις γλώσσες, Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά, στην οποία πρωταγωνιστές ήταν οι μαθητές. Απάγγειλαν ποιήματα, τραγούδησαν, χόρεψαν και έπαιξαν θεατρικές σκηνές από γνωστά έργα.
Ο στόχος ήταν μέσω του νεανικού κεφιού και της διάθεσης για προσφορά, να συγκεντρωθούν χρήματα για το χαμόγελο του παιδιού τόσο στον ειδικό κουμπαρά που υπήρχε από τους εκπροσώπους του, όσο και από το bazzar που ήταν σε εξέλιξη δύο ώρες πριν την έναρξη της παράστασης και καθ’ όλη τη διάρκειά της στο περιβάλλοντα χώρο του Τριανόν.
Στην κατάμεστη αίθουσα του Τριανόν η γιορτή ξεκίνησε με ένα αφιέρωμα στη Γαλλοφωνία και συνεχίστηκε με απαγγελίες ποιημάτων γνωστών ποιητών όπως ο Joachim du Bellay, ο Paul Verlaine και ο Robert Desnos.
Στη συνέχεια, ξεκινώντας το θεατρικό μέρος της βραδιάς, παρουσιάστηκε ένα θεατρικό δρώμενο με τους αδελφούς Ντάλτον και το δίλημμα που είχαν να κρεμαστούν ή να παντρευτούν, προκειμένου να γλυτώσουν τη κρεμάλα.
‘Δεν βλέπεις καθαρά αν δε βλέπεις με την καρδιά, το ουσιώδες είναι αόρατο στα μάτια’ λέει η αλεπού στον μικρό Πρίγκιπα, ένα μήνυμα με τεράστιο νόημα.
Ο γεωγράφος, η αλεπού, ο ματαιόδοξος, το φίδι, το λουλούδι και ο σταθμάρχης ήταν και οι άλλες σκηνές που παίχτηκαν από το Μικρό Πρίγκηπα του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Αστερίξ και Οβελίξ και ‘επιστροφή στα θρανία’ και ακολούθως ένα δρώμενο για το περιβάλλον και τη προστασία του που έδειχνε με ξεκάθαρο τρόπο την ευαισθητοποίηση των μικρών μαθητών στα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας.
Στη συνέχεια, ήρθε ο Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου, ένα έργο που γράφτηκε το 1670, κατόπιν παραγγελίας του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου 14ου όπου ο συγγραφέας διακωμωδεί τον τύπο του νεόπλουτου αστού που παριστάνει τον αριστοκράτη.
Ο κύριος Ζουρντέν, ο Αρχοντοχωριάτης, ένας ευκατάστατος νοικοκύρης που έχει προσβληθεί από την ασθένεια της ‘μεγαλομανίας’, υιοθετεί συμπεριφορές ξένες προς την ιδιοσυγκρασία του και την ανατροφή του, μιμείται τον τρόπο ζωής που επικρατεί στο παλάτι του Λουδοβίκου 14ου, σπαταλάει τεράστια ποσά σε δασκάλους, για να τον μεταμορφώσουν, ώστε να γίνει αποδεκτός από την άρχουσα τάξη. Οι μεγαλύτεροι μαθητές παρουσίασαν με εντυπωσιακό τρόπο 7 σκηνές από το περίφημο αυτό έργο καταχειροκροτούμενοι από τους θεατές.
Στον επίλογο της εκδήλωσης, ήρθε το τραγούδι για τα παιδιά που έχουν την ανάγκη μας και η αποθέωση για τους νεαρούς πρωταγωνιστές της παράστασης που με το κέφι τους, τη ζωντάνιά τους και το υποκριτικό τους ταλέντο, σε συνδυασμό με τα σκηνικά, τις ενδυμασίες και τη μουσική επένδυση ανέδειξαν τη παράσταση.
