Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι: Ναύπλιο, another world.
Ο καφές; ακριβός. Η πίτσα; ο γύρος; τα ρούχα και τα παπούτσια; το ποτό στα μπαράκια; το ίδιο. Συνδρομή γυμναστηρίων από 300 €/χρόνο σε προσφορά, την ίδια στιγμή που στον Πειραιά έχει με 69 €/χρόνο και στην Αθήνα με 99 €. H τιμή της αμόλυβδης ‘πετάει’ αλλά τα μεγάλου κυβισμού τζιπ κάνουν πάρτυ στα στενά της παλιάς πόλης. Γίνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με 30 άτομα και την ίδια στιγμή πίνουν καφέ στην πλατεία 500. Και αναρωτιέται κανείς: Μα καλά, αυτήν την πόλη δεν την άγγιξε η κρίση;
Δεν κατηγορώ τους καταστηματάρχες. Θύματα της κρίσης είναι οι περισσότεροι, όπως όλοι μας. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Έχουν τον ΦΠΑ, τον ΟΑΕΕ και τα ενοίκια που τους ληστεύουν στην κυριολεξία, ενώ το κάθε είδους παραεμπόριο ανθεί. Ούτε είναι πάντα δυνατόν να ακολουθούν την πρακτική των μεγάλων αλυσίδων.
Αυτό που λέω είναι ότι κι εμείς ΔΕΝ μπορούμε πλέον. ΔΕΝ μπορούμε να ανταποκρινόμαστε σε τιμές για ευκατάστατους Αθηναίους των Βορείων Προαστείων. Και αισθανόμαστε παρίες στον τόπο που μεγαλώσαμε, αφού η αγοραστική μας δύναμη έχει πια καταβαραθρωθεί.
Πρέπει να βάλουμε όλοι μυαλό. Οι καταναλωτές να στηρίξουν την ντόπια αγορά και όχι να αφήνουν ‘συνάλλαγμα’ στα τεράστια εμπορικά κέντρα της Αθήνας. Να επιλέγουν αυτό που αξίζει, στην τιμή που αξίζει. Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων να λογικευτούν επιτέλους στα ενοίκια και οι έμποροι να πάψουν να βλέπουν τον πελάτη σαν ‘τουρίστα’.
Θα φτιάξουμε τις επόμενες μέρες μία μόνιμη στήλη με προσφορές και καλές τιμές στο Ναύπλιο και στην ευρύτερη περιοχή και παρακαλώ όποιον μπορεί (καταστηματάρχες και καταναλωτές) να μας στέλνει mail με ό,τι ξέρει για να το περνάμε.
