ΤΑ ΑΡΓΟΛΙΚΑ 10-3-2012
Τον κόσμο του ποδηλάτου και τη θέση που θα μπορούσε να έχει αυτό στη ζωή τους “μελέτησαν” επί μήνες μαθητές του 1ου Λυκείου Ναυπλίου, με επικεφαλής την καθηγήτριά τους κα Μαρίνα Κορομπίλη στα πλαίσια του σχολικού προγράμματος «Η ζωή μας ποδήλατο».
Για την εργασία τους έψαξαν στο ίντερνετ αλλά κυρίως συζήτησαν με ποδηλάτες, επισκέφθηκαν καταστήματα που πωλούν ποδήλατα και αξεσουάρ, ακόμα και καφετέρια (Circulo), στην οποία λειτουργούσε έκθεση φωτογραφίας με θέμα το ποδήλατο.
Με ξεναγό τον Μπ. Αντωνιάδη έκαναν με τα δανειστικά ποδήλατα του Δήμου βόλτα στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου, ενώ παράλληλα με τις δράσεις τους έβγαλαν καλλιτεχνικές φωτογραφίες με θέμα το ποδήλατο.
Το σημαντικότερο σημείο του προγράμματος ήταν το ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν 200 συμμαθητές και συμμαθήτριές τους από το 1ο ΓΕΛ Ναυπλίου και αφορούσε τη σχέση τους με το ποδήλατο και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις μετακινήσεις τους με αυτό.
Μέσα από συζήτηση και επεξεργασία του θέματος όλα τα παιδιά βοήθησαν να κατανοηθεί η χρησιμότητα του ποδηλάτου στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Το 97% έχει ποδήλατο αλλά σπάνια το χρησιμοποιεί…
Από την μελέτη των απαντήσεων του ερωτηματολογίου στο οποίο πήραν μέρος 200 μαθητές του 1ου ΓΕΛ Ναυπλίου εξάγονται τα παρακάτω συμπεράσματα:
• Το 90% των μαθητών είχε μάθει ποδήλατο μέχρι τα 8 χρόνια.
• Το 97% διαθέτει ποδήλατο.
• Το 82% διαθέτει πάνω από ένα ποδήλατο, επίσης ένα 19% διαθέτει και τέταρτο ποδήλατο.
• Ένα μικρό ποσοστό (15%) το χρησιμοποίει σαν μέσο άθλησης σε σχέση με το 59% που είναι για βόλτα και το 43% που είναι για μετακίνηση.
• Το 74% χρησιμοποιεί το ποδήλατο στις εξωσχολικές δραστηριότητες επομένως μόνο το 26% το χρησιμοποιεί για να έρθει στο σχολείο.
• Είναι εντυπωσιακό ότι το 41% το χρησιμοποιεί σπάνια ενώ κάθε μέρα μόνο το 21%.
• Οι επιφυλάξεις των γονέων για τη μη χρήση του ποδηλάτου είναι πολύ μικρές, μόλις 13% σε σχέση με τον λόγο ότι υπάρχει αυξημένη επικινδυνότητα (36%) και έλλειψη ποδηλατοδρόμου (32%).
• Παρ’ όλη την επιφύλαξη σε σχέση με τους κίνδυνους ένα μεγάλο ποσοστό (70%) θα ήθελε να μετακινείται πιο συχνά.
• Το 55% απ’ αυτούς που χρησιμοποιούν ποδήλατο διανύει περίπου 1km την ημέρα και το υπόλοιπο 45% από 1km και πάνω. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι οι αποστάσεις είναι μικρές ανάμεσα στο σχολείο, στο γήπεδο, στο φροντιστήριο και στο ιστορικό κέντρο.
• Από το σύνολο των μαθητών το 62% πιστεύει ότι η ύπαρξη δικτύου ποδηλατοδρόμων είναι σημαντικός παράγοντας για την αύξηση της χρήσης του ποδηλάτου ενώ παράλληλα το 38% από όλους τους μαθητές συμπληρώνει με την έλλειψη χώρων στάθμευσης .
• Τέλος, μόνο το 12% έρχεται με ποδήλατο στο σχολείο. Αυτό το ποσοστό διαμορφώνεται έτσι, γιατί έρχονται μαθητές από την ευρύτερη περιοχή (Δρέπανο, Τολό, Ασίνη) που χρησιμοποιούν λεωφορείο στη μετακίνηση τους.
Συμπεράσματα
Δεν μας διέψευσαν, αφού δεν είναι λίγοι οι μαθητές που πιστεύουν πως ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων ή χώρων στάθμευσης θα ήταν απαραίτητο για τη συχνότερη χρήση του ποδηλάτου. Ακόμα αν και πολλοί θα ήθελαν να μετακινούνται συχνότερα με ποδήλατο δεν το κάνουν από τη στιγμή που το ποσοστό που έρχεται στο σχολείο με ποδήλατο είναι σχετικά μικρό. Έπειτα είναι σημαντικό πως στης περισσότερες οικογένειες υπάρχουν πάνω από ένα ποδήλατα αλλά τα μέλη, όπως φαίνεται από την έρευνα, δεν τα χρησιμοποιούν συχνά. Τέλος είναι ενδιαφέρον να δούμε πως τα παιδιά μαθαίνουν σε μικρή ηλικία να κάνουν ποδήλατο άρα αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή τους γιατί είναι κάτι σα το πρώτο τους παιχνίδι.
«Απαράδεκτο μια τουριστική πόλη να μην έχει ποδηλατόδρομους»
Οπως αναφέρουν οι μαθητές στην εργασία τους:
Μας δημιουργήθηκε η απορία γιατί μια τόσο όμορφη και αρκετά μικρή πόλη, όπως το Ναύπλιο δεν έχει ποδηλατοδρόμους από τη στιγμή που υπάρχουν τόσα άτομα, κυρίως νέοι και παιδιά, που διακινδυνεύουν καθημερινά τη ζωή τους κινούμενοι σε μη ασφαλή οδικά δίκτυα.
Ακόμη, μετά από σχετική έρευνα, θεωρήσαμε απαράδεκτο πως μια τουριστική πόλη, με φυσικό πλούτο, αμέτρητα μνημεία και επίπεδους δρόμους δε μπορεί να υποστηρίξει τη χρήση αυτού του εναλλακτικού μέσου μετακίνησης με τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων. Έτσι, παρότι οι κάτοικοι του Ναυπλίου δείχνουν αγάπη στη ζωή, τη φύση και τον πολιτισμό, πράγματα που θα μπορούσαν να απολαύσουν με μια βόλτα με το ποδήλατο, δεν μπορούν να το κάνουν. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχουν κατασκευές που να εγγυώνται την ασφάλεια του ποδηλάτου και του ποδηλάτη όπως χώροι στάθμευσης ποδηλάτων ή ποδηλατόδρομοι.
Όλοι μας ελπίζουμε πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δουν το ποδήλατο όπως το βλέπουμε εμείς, δηλαδή ως μέσο πολιτιστικής ανάπτυξης.
Επίσης, ευχόμαστε πως κάποτε θα υπάρξει ποδηλατικό δίκτυο στο Ναύπλιο και δεν θα είναι μόνο ένα όνειρο για όλους όσοι αγαπούν όσα προσφέρει αυτό το μέσο ήπιας μετακίνησης.
Τέλος όσο για εμάς τους μαθητές, μπορεί να μην έχουμε τη «σοφία» να δούμε το χρηματικό μέρος ονείρου αυτού, όμως γνωρίζουμε από μικρή ηλικία πως το ποδήλατο φέρνει χαρά, ευτυχία και ξεγνοιασιά στη ζωή με μία μόνο βόλτα. Γι’ αυτό και εμείς ελπίζουμε σε μία καλύτερη ζωή. Μια ζωή με ποδήλατο!
Ποιοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα
Επιβλέπουσα καθηγήτρια:
Κορομπίλη Μαρίνα
Μαθητές:
Χαρίτση Ναταλία
Τσιλιμίγκρας Κωνσταντίνος
Τριμπόνιας Παναγιώτης
Τόρο Δημήτρης
Σούλτε Δαυίδ
Ρεβίθης Γιώργος
Νασράλλα Μοχάμεντ Αλέξαν.
Παϊβανάς Νίκος
Ουλής Γιώργος
Μπούκουρης Γεώργιος
Καγιόγλου Ερρίκος Ελευθ.
Θεοδοσοπούλου Κατερίνα
Γεωργιδάκης Νίκος
Γκιαούρης Αδριανός
Αντωνόπουλος Αντώνης
Βενέτης Αναστάσιος
Μάμα Δαβίδ
alliprotasi.wordpress.com
