Μπάμπης Αντωνιάδης
Συμμέτοχος στην ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Με πολλές τυμπανοκρουσίες και με θετική ψήφο όχι μόνο του συνδυασμού του κ. Αναγνωσταρά αλλά και του κ. Γραμματικόπουλου και του κ. Σαλεσιώτη πέρασε η εισήγηση στο δημοτικό συμβούλιο στις 25/1/2012 για την ένταξη ουσιαστικά του Τελωνείου στο πρόγραμμα χρηματοδότησης JESSICA.
Τι σκοπεύουν να κάνουν; Αναψυκτήριο και –εκθεσιακό χώρο με θέμα την ιστορία του Τελωνείου καθώς και αίθουσα εκδηλώσεων με επενδυτή ιδιώτη. Η πιο απλά: άλλη μια καφετέρια σε προνομιακό σημείο, ίσως διακοσμημένο με θέμα την ιστορία του Τελωνείου και ένα Greek Art.
Είναι αυτό που χρειάζεται η πόλη μας για τη χρήση ενός ιστορικού κτηρίου όπως είναι το τελωνείο; Μας λείπουν οι καφετέριες ή τα Greek Art από την πόλη; Είναι κάτι που μπορεί να ενταχθεί σε ένα αναπτυξιακό σχεδιασμό;
Η άλλη πρόταση.
Το 2003 καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο ως συνδυασμός ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ για τη χρήση του κτηρίου του Τελωνείου. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και κατατέθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών για παραχώρηση χρήσης του κτηρίου. Το υπουργείο την αποδέχτηκε και έγινε παραχώρηση στο δήμο Ναυπλίου της χρήσης του κτηρίου. Η πρόταση αυτή ήταν η δημιουργία ενός μουσειακού χώρου με θέμα την ιστορία του Λιμανιού του Ναυπλίου που αυτή θα συμπεριελάμβανε και την ιστορία του τελωνείου.
Το 2004 (25/2) εξειδικεύσαμε την πρόταση με αίτηση στο δημοτικό συμβούλιο και στη ΔΕΠΑΝ. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ένας σύγχρονος μουσειακός χώρος με θέμα :
«Λιμάνι και ταξίδια » και ιστορικές αναφορές από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας. Ξεκινώντας από την προϊστορική περίοδο, το Μυκηναϊκό κόσμο την εποχή του Ομήρου την εξάπλωση του Ελληνισμού από την Φοινίκη ως τις Ηράκλειες Στήλες, την περίοδο του Μ. Αλεξάνδρου, την Ρωμαϊκή εποχή το Βυζάντιο και τα μεταβυζαντινά χρόνια, την περίοδο της απελευθέρωσης και τη σύγχρονη ιστορία, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε τα ταξίδια και τις μεταφορές. Ιδιαίτερη θέση θα είχε η ιστορία του Λιμανιού του Ναυπλίου και ο ρόλος που έχει παίξει στην ιστορική εξέλιξη της πόλης μας. Όλα αυτά με την χρήση της νέας τεχνολογία και με διαδραστικά προγράμματα (διαβάστε αναλυτικά την πρόταση στην διεύθυνση http://alliprotasi.wordpress.com/2012/01/24/telonio-2/#more-6329 )
Διαδικασία χρηματοδότης της πρότασης
Ταυτόχρονα, προτείναμε τη διαδικασία χρηματοδότησης της πρότασης με την υλοποίηση συγκεκριμένων σταδίων εφαρμογής: αποτύπωση του κτηρίου, κτηριακή μουσειολογική και μουσειογραφική μελέτη ώστε συνολικά η πρόταση να έχει προϋπολογισμό και τις απαραίτητες εγκρίσεις των υπηρεσιών για να μπορεί να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ.
Σε κάθε τεχνικό πρόγραμμα του δήμου από το 2003 και μετά, προτείναμε σαν ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ να ενταχθεί η μελέτη του Τελωνείου, ώστε το έργο να καταστεί ώριμο για ένταξη χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ αλλά δυστυχώς δεν ακουγόμαστε. Από το 2003 έγιναν μόνο κάποια μικρά βήματα, όπως ανάθεση του κτηριολογικού προβλήματος σε πανεπιστήμιο (με αμοιβή φυσικά) χωρίς αναλυτική κοστολόγηση του έργου και τελευταία η ανάθεση της αρχιτεκτονικής μελέτης εσωτερικά.
Πάντα όμως η ιδέα της λειτουργίας μιας καφετέριας στο τελωνείο υπήρχε στα μυαλά κάποιων δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας και την κατέθεταν και δημόσια.
Άρα το έργο θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ, ως χώρος εκθεσιακός και θεματικό Μουσείο και να μην αναζητεί τη σύμπραξη με ιδιώτη.
Όλα αυτά τα χρόνια οι προτάσεις που γίνονται από την ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ αφορούν ένα σταθερό άξονα ανάπτυξης με θέμα την «πολιτιστική οικονομία».
Θα μπορούσε να είναι και οικονομικά βιώσιμος ένας τέτοιος χώρος στο Τελωνείο;
Η πρόταση μας να λειτουργήσει στο τελωνείο ένας εκθεσιακός χώρος με θέμα «Λιμάνι και ταξίδια » θα μπορούσε να είναι και οικονομικά βιώσιμος. Με σχεδιασμό για λειτουργία χαμηλού κόστους, με περιοδικές εκθέσεις το ίδιο θέμα εκτός από μόνιμη έκθεση, με πωλητήριο με θέμα «Λιμάνι και ταξίδια» με δικές του παραγωγές και με εκπαιδευτικά προγράμματα δεν θα ήταν μια οικονομικά ελλειμματική επιχείρηση. Ταυτόχρονα η περιοδικότητα των εκθέσεων θα δημιουργούσε τους όρους για προορισμό νέων επισκεπτών.
Ανάπτυξη μιας «πολιτιστικής οικονομίας».
Μια απάντηση, όχι μόνο σε περίοδο κρίσης, σε μια πόλη σαν το Ναύπλιο και σε ένα νομό με τα χαρακτηριστικά της Αργολίδας, είναι η δημιουργία μιας πολιτιστικής ταυτότητας. Με σημαντικό πλεονέκτημα, το ιστορικό κέντρο, την ύπαρξη Μουσείων (Αρχαιολογικό, Λαογραφικό, Πολεμικό, Πινακοθήκη κ.λπ) ακόμα και ο υπό κατασκευή πολιτιστικός χώρος ΑΝΘΟΣ και την γειτνίαση με σημαντικούς παγκόσμια αρχαιολογικούς χώρους ( Μυκήνες Τίρυνθα Επίδαυρος) διαμορφώνουμε τις συνθήκες ώστε η πόλη μας να είναι το κέντρο μια «πολιτιστικής ανάπτυξης».
Για το λόγο αυτό, χρειάζεται να επενδύσουμε σε νέους πολιτιστικούς θεσμούς, όχι μόνο με αναφορά την πόλη αλλά την ευρύτερη περιοχή. Αν υπήρχε σχεδιασμός για τη δημιουργία «ανοικτών» μουσειακών χώρων με διάφορες θεματικές ενότητες αυτό θα λειτουργούσε θετικά στην προοπτική να αναπτυχθεί η περιοχή μας ως σημαντικός πολιτιστικός προορισμός όχι μόνο για την Ελλάδα.
Τέτοιες προτάσεις έχουν κατατεθεί από την ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. Η δημιουργία ενός «Μουσείου Τρένου» στην περιοχή των Μύλων ή η λειτουργία του θεματικού Αρχαιολογικού πάρκου με θέμα τον Ηρακλή στους Μύλους, η λειτουργία Μουσείου Γεωργίας στο εργοστάσιο του ΚΥΚΝΟΥ στη Δαλαμανάρα (η πρώτη αγροτική σχολή έγινε επί Καποδίστρια στην Τίρυνθα) ή ένας χώρος με την ιστορία του πορτοκαλιού στο Αργολικό κ.λπ.
Ένα παράδειγμα
Η πόλη Μπιλμπάο στην Ισπανία, μια πόλη με μεγάλα ποσοστά ανεργίας, αναδείχθηκε σε διεθνές πολιτιστικό προορισμό επενδύοντας στον πολιτισμό, το κράτος η αυτοδιοίκηση και η περιφέρεια. Με κεντρικό πυρήνα αναφοράς το Μουσείο Guggenheim (ένα διεθνούς φήμης μουσείο τέχνης) και με την ταυτόχρονη ανάδειξη του ιστορικού κέντρου προσελκύει ένα εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των επισκεπτών είναι από το εξωτερικό. Η επένδυση στον πολιτιστικό τουρισμό έγινε μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας της περιοχής.
Εμείς τι επιλέξαμε;
Ο εύκολος δρόμος σε ένα ιστορικό κτήριο (υπάρχει η άποψη ότι έχει σχεδιαστεί από τον Τσίλερ αλλά δεν έχουν βρεθεί στοιχεία τεκμηρίωσης): Ενοικίαση ουσιαστικά σε έναν ιδιώτη επενδυτή με εκμετάλλευση ευρωπαϊκών κεφαλαίων για δημιουργία άλλης μιας καφετέριας στην πόλη του Ναυπλίου μάλλον με την ονομασία «ΤΕΛΩΝΕΙΟ.»
Τώρα οι οικονομοτεχνικές αναλύσεις για κέρδη μετά το τρίτο έτος λειτουργία της τάξης των 300.000 έως 400.000 ευρώ μάλλον σαν ανέκδοτο ακούγονται.
