Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΗΚΕ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΕΙ

Ντροπή μου , ντροπή σας , ντροπή σε εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, ντροπή στους πολιτικούς μας,ντροπή στην εκκλησία μας, ντροπή στην κοινωνία μας. Δεν θα σας γράψω λεπτομέρειες για το γεγονός, έγινε στην περιοχή του Δήμου Άργους-Μυκηνών, ο άνθρωπος είχε να φάει μια εβδομάδα και έτσι απελπισμένος αποφάσισε να βάλει τέρμα στην ζωή του μην αντέχοντας άλλο την εξαθλίωση, τον πρόλαβαν στην κρεμάλα και τον "έσωσαν". Ναι σε εισαγωγικά των έσωσαν άραγε σώθηκε ή απλά παρατείνουνε το μαρτύριο του, γιατί ξέρουμε καλά ότι "πάσα θαύμα τρεις ημέρες", στην αρχή κάποιοι θα δώσουν, θα βοηθήσουν και μετά από λίγο θα βαρεθούν , θα σιχτιρίσουν ή δεν θα μπορούν ούτε και αυτοί να βοηθήσουν. 
Πως καταντήσαμε έτσι, πώς ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι; 
Οι κύριοι αυτοί με τις γραβάτες και τα ακριβά κοστούμια που πάνε στην Βουλή και "υπερασπίζονται" τα δίκαια του λαού που είναι; 
Ο Δήμος Άργους -Μυκηνών που είναι ; 
Ο παπάς της ενορίας που είναι; 
Οι γείτονες που είναι, οι συγχωριανοί που είναι, οι συγγενείς που είναι, τι έγινε πως έτσι ξαφνικά γίναμε μια κοινωνία ζώων; 
Δεν γράφω με συνοχή και δεν με νοιάζει γιατί με πνίγει η οργή, η ενοχή, το κλάμα . 
Το κλάμα γι αυτόν τον άνθρωπο και όλους τους ανθρώπους που ζούν την ίδια κατάσταση, για μένα που θα έρθει και η ώρα μου και για εσάς που θα ακολουθήσετε .
Έλληνες ξυπνήστε, ξεσηκωθείτε και ναι να πεθάνουμε γι αυτά που πιστεύουμε αλλά όχι  από την απελπισία και την πείνα. Συνένοχη σε όλα τα παραπάνω και εγώ ζητάω συγνώμη γιατί απλά έκλαψα, έγραψα και τέλος.

Σωτηρία Ε. Παπαδοπούλου